فقط بیش از 10 سال پیش، سرمایهگذاران کمی از بازار فارکس آگاه بودند، چون تنها فعالان مجاز صندوقهای تامینی بزرگ، بانکها و سرمایهگذاران بسیار ثروتمند بودند.
در آن زمان، حداقل اندازه قراردادی که یک معامله گر می توانست داشته باشد، معمولاً 1،000،000 دلار بود، بنابراین سرمایه گذاران کوچک و بخش خصوصی قادر به معامله در بازار فارکس نبودند.
با این حال، پیشرفت فناوری و اینترنت این وضعیت را تغییر داده است. به عنوان مثال، اگر به این فکر کنید که از کجا در مورد بازار فارکس شنیده اید و در ابتدا چگونه در مورد آن اطلاعاتی کسب کرده اید، به احتمال زیاد پاسخ شما اینترنت است!
پیشرفت فناوری در طول دهه 1990 به دلالان خردهفروشی اجازه داد تا در اواخر دهه 90 فروشگاه خود را باز کنند و این خردهفروشیها به مشتریان اجازه دادند تا در بازار فارکس با موقعیتهایی به اندازه 100000 دلار معامله کنند و در نهایت بسیاری از کارگزاران به مشتریان خود اجازه دادند تا حتی با رقم پایین 10000 دلار نیز معامله کنند.
بنابراین، بازار فارکس به معنای واقعی کلمه، طی 10 سال گذشته گسترش یافته است. امروزه متوسط گردش مالی روزانه در بازار فارکس حدود 4 تریلیون دلار است و انتظار می رود این رقم در 10 سال آینده دو برابر شود. بازار فارکس نه تنها بزرگترین بازار مالی در جهان است، بلکه یکی از بزرگترین و قابل توجه ترین چشم اندازهای رشد را نیز در اختیار دارد.
با این حال، حقیقت تاسف بار این است که بیشتر معامله گرانی که تصمیم دارند در بازار فارکس معامله کنند، شکست خورده و پول خود را از دست می دهند، و بیشتر آنها در واقع هر چه سپرده گذاری می کنند را از دست می دهند.
شواهد حاکی از آن است که تقریباً 95٪ از معامله گران زیان می کنند. این آماری دلهره آور است. دلایل شکست بسیار زیاد است، اما اگر آن را به اساسی ترین عنصر خلاصه کنید، بازار فارکس یک محیط سرمایه گذاری با ریسک بالا است و اکثر معامله گران به اندازه کافی این ریسک ها را در نظر نمی گیرند.