تنها شباهت و ویژگی مشترک ارزهای فیات و رمز ارزها این است که هیچ یک از آنها توسط کالایی فیزیکی پشتیبانی نمی شود – اما این همان جایی است که شباهت به پایان می رسد. در حالی که پول های فیات توسط دولت ها و بانک های مرکزی کنترل می شود، رمز ارزها اساساً غیرمتمرکز هستند که عمدتاً به دلیل وجود دفتر کل دیجیتال توزیع شده‌ای به نام بلاک چین است.
تفاوت قابل توجه دیگر بین این دو سیستم ارزی نحوه تولید هر یک از این دو شکل از پول است. بیت کوین، مانند اکثر رمز ارزها، عرضه کنترل شده و محدودی دارد. در مقابل، بانک‌ها می‌توانند با توجه به قوّه تشخیص خود در مورد نیازهای اقتصادی یک کشور، از هیچ، یعنی بدون پشتوانه، پول فیات درست کنند.
رمز ارزها، به عنوان شکل دیجیتالی از پول، هیچ همتای فیزیکی ندارند و بدون مرز هستند که این ویژگی از محدودیت های آنها برای انجام تراکنش های بین المللی می کاهد. علاوه بر این، تراکنش‌ها برگشت‌ناپذیر هستند و ماهیت رمز ارزها در مقایسه با سیستم فیات، ردیابی چنین تراکنش‌هایی را بسیار دشوار می‌سازد.
لازم به ذکر است که بازار رمز ارزها بسیار کوچکتر از بازارهای سنتی است و در نتیجه، نوسانات بیشتری نسبت به آن دارد. احتمالاً، به همین دلیل است که رمز ارزها هنوز به طور جهانی پذیرفته نشده اند، اما با شکل گرفتن و رشد اقتصاد رمز ارزها، نوسانات بازار این نوع از ارزهای دیجیتال احتمالاً کاهش خواهد یافت.
