تفاوت بین کوین ها و توکن ها چیست؟

در نگاه اول، کوین ها و توکن ها یکسان به نظر می رسند. هر دو در صرافی ها معامله می‌شوند و می توانند بین آدرس های بلاک چین ارسال شوند.

کوین ها منحصراً به عنوان پول عمل می کنند، خواه به عنوان وسیله مبادله، ذخیره ارزش یا هر دو. هر واحد از نظر عملکردی قابل معاوضه است، به این معنی که ارزش یک کوین به اندازه دیگری است.

بیت کوین و سایر رمز ارز های اولیه به عنوان ارز طراحی شدند، اما بلاک چین های بعدی به دنبال ایفای نقش های بیشتری بودند. به عنوان مثال، اتریوم تنها به عنوان ارز عمل نمی‌کند. این رمز ارز به توسعه دهندگان آن اجازه می دهد تا کد (قراردادهای هوشمند) را در شبکه‌ای توزیع شده اجرا کرده و توکن هایی را برای انواع برنامه های غیرمتمرکز ایجاد کنند.

توکن‌ها را می‌توان مانند کوین ها مورد استفاده قرار داد، اما آنها انعطاف‌پذیرتر هستند. می‌توانید میلیون‌ها نمونه مشابه یا تعداد کمی از آنها را با ویژگی‌های منحصربه‌فرد ضرب کنید. آنها می توانند به عنوان هر چیزی از رسیدهای دیجیتال، که نشان دهنده یک سهام در یک شرکت هستند، گرفته تا امتیازات وفاداری عمل کنند.

در پروتکلی با قابلیت قرارداد هوشمند، ارز پایه (که برای پرداخت تراکنش ها یا برنامه ها استفاده می شود) از توکن های آن جدا است. به عنوان مثال، در اتریوم، ارز بومی اتر (ETH) است و باید از آن برای ایجاد و انتقال توکن ها در شبکه اتریوم استفاده شود. این توکن ها بر اساس استانداردهایی مانند ERC-20 یا ERC-721 پیاده سازی می شوند.