منظور از استخراج بیت کوین چیست؟

هنگامی که کاربری تراکنش جدیدی را انجام می‌دهد، باید منتظر باشد تا سایر کاربران شبکه (نودها یا گره ها) اعتبار آن را تأیید کنند. ماینرها مسئول جمع‌آوری تراکنش‌های جدید و معلق (pending transaction) و گروه بندی آنها در یک بلوک کاندید (candidate block: بلاک جدیدی که هنوز تایید نشده است) هستند.

هدف ماینر یافتن یک هش بلاک (hash block) معتبر برای بلاک کاندید خود است. هش بلاک رشته ای از اعداد و حروف است که به عنوان شناسه منحصر به فرد برای هر بلوک عمل می کند. در اینجا، نمونه ای از هش بلاک آورده شده است:

0000000000000000000b39e10cb246407aa676b43bdc6229a1536bd1d1643679

برای ایجاد یک هش بلاک جدید، ماینر باید هش بلوک قبلی، داده‌های بلوک کاندید خود، و نانس (nonce) را جمع‌آوری کرده و همه آن‌ها را از طریق یک تابع هش ارسال کند.

با این حال، ماینر باید یک نانس را پیدا کند که- همراه با تمام داده ها – یک هش بلاک ایجاد کند که با مقدار مشخصی از صفر شروع می شود. مقدار صفرها با توجه به سختی استخراج تغییر می کند. یک هش بلاک معتبر ثابت می کند که ماینر کارهای لازم را برای اعتبارسنجی بلوک کاندید خود انجام داده است.

پس از جمع آوری تراکنش های معلق و ایجاد بلوک کاندید آنها، نانس تنها چیزی است که یک ماینر می تواند تغییر دهد و این کاری است که ریگ های ماینینگ یا استخراج انجام می‌دهند. در یک فرآیند فشرده آزمون و خطا، ماشین‌های استخراج به تغییر نانس ادامه می‌دهند و داده‌های ترکیبی را چندین بار هش می‌کنند، تا زمانی که راه‌حلی برای آن بلوک پیدا کنند (یعنی هش که با تعداد مشخصی صفر شروع می‌شود).

به محض اینکه ماینر هشی معتبر پیدا کرد، می‌تواند بلوک کاندید خود را تأیید کند و پاداش بیت‌کوین را جمع‌آوری کند. این همان لحظه ای است که تراکنش های زنجیره بلوکی که در آن بلوک گنجانده شده است، از حالت تعلیق درآمده و تایید می شوند.