گزینه های زیادی برای ذخیره کوین ها وجود دارد که هر کدام نقاط قوت و ضعف خود را دارند.
ذخیره بیت کوین در بایننس
در روش ذخیره سازی امانی، کاربر در واقع کوین ها را نگه نمی دارد، اما به شخص ثالثی اعتماد می کند تا این کار را انجام دهد. برای انجام تراکنشها، آنها به پلتفرم شخص ثالث وارد میشوند. صرافی ها اغلب از این مدل استفاده می کنند، چون برای معاملات بسیار کارآمدتر است. ذخیره کوین های خود در بایننس به شما امکان می دهد تا برای معامله یا قرض دادن به راحتی به آنها دسترسی داشته باشید.
ذخیره بیت کوین در کیف پول
روش های غیرامانی برعکس هستند- آنها کاربر را در کنترل وجوه خود قرار می دهند. برای ذخیره وجوه با چنین راه حلی، از ابزاری به نام کیف پول استفاده می شود. کیف پول مستقیماً کوین های شما را نگه نمیدارد، بلکه کلیدهای رمزنگاری را در خود نگه میدارد که قفل آنها را روی بلاک چین باز میکند. در این حالت، شما دو گزینه اصلی در اختیار دارید:
کیف پول داغ (Hot Wallets)
کیف پول داغ نرم افزاری است که به نوعی به اینترنت متصل می شود. به طور کلی، این کیف پول به شکل یک برنامه نرم افزاری موبایل یا دسکتاپ است که به شما امکان می دهد به راحتی کوین های خود را ارسال و دریافت کنید. از آنجایی که کیفپولها آنلاین هستند، معمولاً برای پرداخت راحتتر بوده، اما در مقابل حمله نیز آسیبپذیرتر هستند.
کیف پول های سرد (Cold Wallets)
کیف پول های رمزنگاری که در معرض اینترنت نیستند، به عنوان کیف پول سرد شناخته می شوند. آنها کمتر مورد حمله قرار می گیرند، چون بردار حمله آنلاین وجود ندارد، اما در نتیجه خدمات کمتری به کاربر ارائه می کنند. از آن جا که این کیف پول ها را نمیتوان به راحتی آن را از راه دور هک نمود. به همین دلیل این نوع از کیف پولها، مطمئنترین و امنترین روش ذخیرهسازی رمزارزها محسوب میشوند.