پندینگ اوردر pending order چیست : آموزش انواع پندینگ اردر در بازارهای مالی

پندینگ اوردر چیست؟ انواع سفارشات شرطی یا pending order کدامند؟ استفاده از روش پندینگ اردر در معاملات چه مزایا و معایبی دارد؟

علاقه‌مندان به بازارهای مالی، به ویژه فارکس، همواره تلاش می‌کنند تا با انواع روش‌های معاملاتی در این بازارها آشنا شوند و آن‌ها را مورد بررسی قرار دهند. یکی از مهم‌ترین روش‌های رایج و مورد استفاده در بازارهای مالی پندینگ اردر (Pending Order) است. معامله‌گران تازه‌کار ممکن است مجبور شوند تا ساعت‌ها برای دریافت نقطه ورود در معامله، پای نمودار بنشینند تا معامله را از دست ندهند. اما راه‌های ساده‌تری نیز وجود دارد که ما را قادر می‌سازند تا بدون از دست دادن معامله، زمان انتظار را کاهش دهیم. در این مقاله، قصد داریم تا یکی از این روش‌ها را مورد بررسی قرار دهیم. پس با ما همراه باشید.

پندینگ اردر چیست؟

در ابتدا، لازم است تا با دو مفهوم پندینگ (Pending) و اردر (Order) آشنا شویم. واژه پندینگ به معنای انتظار و اردر به معنای سفارش است و مفهوم این دو واژه در کنار هم به معنای سفارش در انتظار تلقی می‌شود. به عبارت ساده‌تر، به خرید یا فروش در قیمتی از پیش تعیین شده، پندینگ اوردر گفته می‌شود. دستور شرطی در واقع ابزار و دستورالعملی برای خرید یا فروش است که پیش‌شرط‌های مشخص شده از سوی معامله‌گر را محقق می‌سازد.

درواقع، سفارش پندینگ زمانی انجام می‌شود که یک معامله‌گر به بروکر خود اطلاع می‌دهد قیمت فعلی بازار را برای ترید مناسب نمی‌داند و می‌خواهد سفارش خود را در صورتی اجرا کند که قیمت به حد مطلوب و مناسبی برای او برسد.

هدف از پندینگ اردر یا سفارش شرطی

به طور کلی، سرمایه گذاران با استفاده از نوع سفارشی که انتخاب می‌کنند، از کارگزار برای خرید یا فروش دارایی خود استفاده می‌نمایند. زمانی‌که سرمایه گذار تصمیم به خرید یا فروش می‌گیرد، سفارش خود را ثبت می‌کند. این سفارش دستورالعمل‌هایی را در مورد چگونگی انجام معاملات به کارگزار ارائه می‌دهد. همانطور که می‌دانید، مبادله اوراق بهادار از طریق فرآیند خرید و فروش صورت می‌گیرد. بنابراین، باید یک خریدار برای پرداخت قیمت فروش مایل باشد.

به صورتی مشابه، برای خرید نیز باید فروشنده‌ای مایل باشد به قیمت خریدار بفروشد. تا وقتی‌که خریدار و فروشنده‌ای با قیمتی یکسان با یکدیگر مواجه نشوند، هیچ معامله‌ای صورت نمی‌گیرد. پیشنهاد (Bid) بالاترین قیمتی است که کسی برای سهام یا دارایی می‌پردازد و درخواست (Ask) پایین‌ترین قیمت برای کسی‌ست که مایل به فروش دارایی باشد.

مقادیر پیشنهاد و درخواست به طور دائم در حال تغییر هستند چون هر پیشنهاد و درخواست نشان‌دهنده نوعی سفارش است. برای مثال، اگر پیشنهادی در رقم ۲۵/۲۵ و دیگری در ۲۶/۲۵ وجود داشته باشد که تمام سفارشات در 25.26 پر شد، بالاترین پیشنهاد بعدی، رقم 25.25 خواهد بود. با کامل شدن سفارشات، سطوح قیمتی نیز تغییر خواهند کرد. درواقع، سفارش شرطی یا پندینگ اردر دستور معامله‌گر برای انجام معامله با قیمتی متفاوت با بازار فعلی است. در زمان ثبت سفارش، شخص معامله‌گر باید فرآیند پیشنهاد و قیمتی که مشخص می‌شود را در نظر داشته باشد.

انواع پندینگ اردر (Pending order)

بیشتر افراد از طریق نمایندگان و کارگزاری‌های خود اقدام به معامله می‌کنند. در نتیجه، نمایندگان یا کارگزاری‌های آن‌ها ملزم به انجام یکی از انواع سفارش‌های مورد نظر معامله‌گر هستند. بازارهای مالی انجام انواع سفارشات را تسهیل می‌کنند که در زمان معامله، اختیارات لازم برای سرمایه گذاری را فراهم می‌سازند. در ادامه، به برخی از انواع سفارشات رایج در بازار معاملات اشاره کرده و آن‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهیم:

1. سفارش بازار (Market Order)

تریدر با تعیین سفارش بازار، به بروکر دستور می‌دهد تا سفارش را با ارزش موجودی بعدی تکمیل کند. مارکت اوردر قیمت خاصی ندارند و اغلب همیشه اجرا می‌شوند مگر در صورتیکه نقدینگی معاملاتی در حساب کاربری تریدر وجود نداشته باشد. از سفارشات بازار معمولا در زمانی استفاده می‌شود که معامله‌گر بخواهد به سرعت به معامله وارد یا از آن خارج شود و نگران قیمتی که به دست می‌آورد، نباشد.

2. سفارش محدود (Limit Order)

منظور از لیمیت اوردر یا سفارش محدود سفارشاتی است که به معامله‌گر امکان می‌دهد تا در ارزشی بالاتر و یا پایین‌تر از قیمت موجود، معامله‌ای در انتظار برگشت روند بازار را انجام دهد. سفارشات لیمیت خود به دو دسته سل لیمیت (Sell Limit) و بای لیمیت (Buy Limit) تقسیم می‌شوند. به طور کلی، سفارشات لیمیت را می‌توان به عنوان مفهومی برای بازگشت قیمت دانست که به معنی خرید یا فروش در یک سطح قیمتی با انتظار برگشت روند و سپس شکار معامله در آن سطح مشخص شده است.

• بای لیمیت (Buy Limit)

  سفارش بای لیمیت (Buy Limit) یا سفارش شرطی حد خرید، در مواقعی استفاده می‌شود که ارزش فعلی از قیمت مورد نظر معامله‌گر برای خرید بالاتر باشد. در این حالت، معامله‌گر به امید برگشت روند بازار به سطوح قیمتی پایین‌تر، با قرار دادن یک سفارش حد خرید، دستور خرید را صادر می‌کند. به عبارت دیگر، سفارش خرید در قیمتی پایین‌تر از ارزش فعلی انجام می‌شود و هنگامی که قیمت کاهش یافت و به سطح مورد نظر معامله‌گر رسید، خرید به اندازه لاتی که معامله‌گر تنظیم کرده و با تعیین حد ضرر و حد سود مشخص، صورت می‌گیرد.

• سل لیمیت (Sell Limit)

  سل لیمیت یا سفارش شرطی حد فروش، در مواقعی به کار می‌رود که قیمت فعلی از قیمت مورد نظر معامله‌گر برای فروش پایین‌تر باشد. در این حالت، معامله‌گر به امید برگشت روند بازار به سطوح قیمتی بالاتر، با قرار دادن یک سفارش حد فروش، دستور فروش را صادر می‌کند. به بیان دیگر، اردر فروش در قیمتی بالاتر از قیمت فعلی است و زمانی که قیمت افزایش یافت و به سطح مورد نظر معامله‌گر رسید، فروش به اندازه لاتی که معامله‌گر تنظیم کرده و با حد ضرر و حد سود مشخص، انجام می‌شود.

• سفارش استاپ (Stop Order)

  منظور از سفارشات استاپ سفارشاتی است که به معامله‌گر امکان می‌دهد تا در قیمتی بالاتر و یا پایین‌تر از قیمت موجود، معامله‌ای در انتظار ادامه روند بازار را انجام دهد. سفارشات استاپ خود به دو دسته سل استاپ (Sell Stop) و بای لیمیت (Buy Stop) تقسیم می‌شوند. به طور کلی، سفارشات استاپ زمانی به کمک معامله‌گر می‌آیند که او پیش بینی کند قیمت پس از عبور از یک سطح خاص، ممکن است با قدرت زیادی به حرکت خود ادامه دهد.

• اردر بای استاپ

  سفارش بای استاپ (Buy Stop) معمولا در مواقعی مورد استفاده قرار می‌گیرد که قیمت مورد نظر معامله‌گر برای خریدن یک دارایی، بیشتر از ارزش فعلی باشد. در این حالت، معامله‌گر به امید رشد قیمت و ادامه حرکت به سمت بالا، با قرار دادن سفارش بای استاپ، دستور خرید در قیمتی بالاتر از ارزش موجود بازار را صادر می‌کند. به بیان دیگر، سفارش خرید در قیمتی بالاتر از ارزش فعلی اجرا می‌شود و زمانی‌که قیمت افزایش یافت و به سطح مورد نظر معامله‌گر رسید، خرید به اندازه لاتی که معامله گر تنظیم کرده و با حد ضرر و حد سود مشخص، انجام می‌شود.

• اردر سل استاپ

  سفارش سل استاپ (Sell Stop) معمولاً در مواقعی استفاده می‌شود که قیمت مورد نظر معامله‌گر برای فروش یک دارایی، پایین‌تر از قیمت فعلی باشد. در این حالت، معامله‌گر به امید کاهش قیمت و ادامه حرکت به سمت پایین، با قرار دادن سفارش سل استاپ، دستور فروش در قیمتی پایین‌تر از قیمت موجود بازار را صادر می‌کند. به بیان دیگر، سفارش فروش در قیمتی پایین‌تر از قیمت فعلی اجرا می‌شود و زمانی که قیمت کاهش یافت و به سطح مورد نظر معامله‌گر رسید، فروش به اندازه لاتی که معامله‌گر تنظیم کرده و با حد سود و حد ضرر مشخص، انجام می‌شود.

عدم اجرای دستور پندینگ اردر

دستور سفارش شرطی یا پندینگ اردر ممکن است به دلایلی که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم، اجرا نشود:

1. نرسیدن قیمت به حد تعیین شده: در صورتی‌که قیمت به میزان حد مجازی که معامله‌گر از پیش تعیین کرده‌ بود نرسد، سفارش شرطی انجام نمی‌شود.
2. عدم تکمیل سفارش: گاهی اوقات ممکن است به خاطر کاهش میزان حجم معاملات و عدم برابری با حجم موجود بازار، قیمت با مشکل روبرو شود. البته این مشکل بیشتر در بازارهایی اتفاق می‌افتد که حجم معاملات و نقدینگی کمتری دارند. علاوه بر این، نرخ پر شدن سفارش به عوامل بسیاری، مانند نوسانات بازار، اندازه و نوع سفارش، شرایط بازار و عملکرد سیستم بستگی دارد.
3. ناپایداری شرایط بازار: در هر زمانی که معاملات دچار تغییرات شدید قیمت، مانند افزایش یا کاهش شدید باشد و یا خرید و فروشی انجام نشود، سفارش شرطی نیز ممکن است اجرا نگردد. با وجودی‌که این حالت نیز به ندرت روی می‌دهد، اما گاهی اوقات ممکن است بازار به دلیل نوسانات قیمت متوقف شود و سفارش ما در حالت تعلیق باقی بماند.
4. افزایش ساعات معاملاتی: معمولا در بعضی ساعات که حجم پایین‌تری از معاملات در بازار انجام می‌شود، ممکن است در مقایسه با ساعات عادی معاملات، سفارشات پر نشوند. در نتیجه، از نظر زمانی باید به ساعات انجام معاملات توجه کنیم و بهترین زمان را برای انجام معامله در نظر بگیریم.

چه زمانی باید از انواع سفارشات در بازار معاملات استفاده کنیم؟

مهم‌ترین سوالی که برای معامله‌گر مطرح می‌شود، این است که استفاده از سفارشات در بازار معاملات چه زمانی بیشترین معنا و سود را برای معامله‌گر به همراه دارد؟ اگر در شرایطی قرار بگیریم که حرکت بازار علیه ما باشد، استفاده از دستور یا انواع سفارشات به ما کمک می‌کند تا به سرعت از آن پوزیشن خاص، خارج شویم. سرمایه گذاران اغلب هنگام ورود یا خروج از پوزیشن‌ها، نگران قیمت‌ها هستند. اما مواقعی نیز وجود دارد که خرید یا فروش مهم‌تر از خود قیمت است.

در نتیجه، نوع فعالیت خرید یا فروش توسط معامله‌گر می‌تواند با انواع سفارشات مشخص شود. گاهی نیز ممکن است بخواهیم دارایی مشخصی را به سرعت به دست آورده یا آن را بفروشیم که البته، این کار ریسک بالایی به همراه دارد. بنابراین، در چنین شرایطی تصمیم گیری دقیق و آگاهانه برای سفارشات، با استفاده از انواع دستورات مانند پندینگ اردر قابل انجام است و به این صورت، میزان ریسک معامله نیز کاهش می‌یابد.

معامله‌گر زمانی می‌تواند در معاملات سود بسیاری به دست آورد، یا در شرایط خاص از خود مقاومت نشان دهد و از سرمایه خود محافظت نماید که اصول مدیریت سرمایه را به خوبی بیاموزد و مطابق با طرح و برنامه پیش برود. به عبارت دیگر، معامله‌گر از قبل می‌داند که در هر معامله، سطح ورود و خروج به چه میزان است و چقدر باید ریسک کند و در مرحله بعد، او چه کاری را باید انجام دهد. تنها موردی که ارزیابی کردن آن دشوار است، مدت زمانیست که معامله‌گر نیاز دارد تا به هدف خود دست یابد چون اگر تحلیل‌های او اشتباه باشد، معامله ممکن است زودتر از حد انتظار متوقف شود.

حتی اگر تحلیل معامله‌گر درست باشد، امکان دارد به صورت غیرمنتظره‌ای زمان زیادی طول بکشد تا بازار به هدف خود برسد. در میان ابزارهای مورد نیاز برای تحلیل تکنیکال، برخی از الگوهای تجزیه و تحلیل، زمان را نیز در نظر می‌گیرند. به عنوان مثال، پرچم‌ها و حتی نظریه امواج الیوت زمان را به عنوان عامل مهمی در نظر می‌گیرند. با این وجود، بهترین راه برای کنترل زمان‌بندی و استقرار سیستم مدیریت پول و سرمایه، استفاده از پندینگ اردر یا سفارشات شرطی است.

مزایای استفاده از پندینگ اوردر در معاملات

1. کنترل بیشتر: با استفاده از سفارش پندینگ، شما می‌توانید به دقت تعیین کنید در چه قیمتی می‌خواهید به معامله وارد یا از آن خارج شوید. این موضوع به شما امکان می‌دهد کنترل بیشتری بر روی معاملات خود داشته باشید و از احتمالات بازار بهره برداری کنید.
2. مدیریت ریسک: با تعیین این اوردر برای تریگر معاملات، شما می‌توانید سطح ریسک خود را کاهش دهید. به عبارت دیگر، اگر بازار به سمتی حرکت نماید که معامله شما را به میزان زیادی زیان‌آور کند، پندینگ اردر ممکن است به شما اجازه دهد معامله را به سرعت خارج کرده و زیان را کاهش دهید.
3. امکان استفاده از استراتژی‌های خاص: این سفارشات ابزاری قدرتمند برای استفاده از استراتژی‌های معاملاتی خاص مانند زیگ زاگ (زمانی که شما به ترتیب خرید و فروش انجام می‌دهید) یا برخورد کناری (زمانی که شما با چند معامله همزمان در بازار حضور دارید) هستند.

معایب استفاده از پندینگ اوردر در معاملات

1. عدم اجرای تضمینی: یکی از معایب اصلی این اردرها وابستگی اجرای آن‌ها به شرایط بازار است. اگر به سرعت تغییر کند و به قیمت مشخصی نرسد، سفارش در انتظار ممکن است اجرا نشود و برای شما زمانی از دست رفته را نمایان کند.

2. ترتیب اولویت: در مواقعی که شما از چند پندینگ اردر برای معاملات مختلف استفاده می‌کنید، ترتیب اجرای آن‌ها اهمیت دارد. اگر ترتیب اشتباهی را انتخاب کنید، ممکن است با تبعات مالی مواجه شوید.

3. هزینه: برخی از معامله گران ممکن است هزینه‌های اضافی برای استفاده از این اردرها را درخواست کنند، که می‌تواند هزینه کل معاملات را افزایش دهد.