استاپ اوت (Stop Out) در فارکس چیست و Stop Out Level چگونه محاسبه می‌شود؟

استاپ اوت چیست و چه کاربردی در بازارهای مالی دارد؟ سطح استاپ اوت چگونه محاسبه می‌شود؟ چه زمانی stop out می‌شویم و چگونه از آن خارج شویم؟

برخی از رویدادها در دنیای معامله‌گری کابوسی برای معامله‌گر در نظر گرفته می‌شوند. پدیده استاپ اوت (stop out) یکی از همین رویدادهای ناگوار در دنیای معامله‌گری محسوب می‌شود. در بازار فارکس، استاپ اوت روشی است که بر اساس آن، در صورت کاهش موجودی حساب معاملاتی معامله‌گر، معاملات ضررده به اجبار بسته خواهند شد. همچنین برای جلوگیری از کال مارجین شدن حساب معاملاتی اتفاق می‌افتد. به همین دلیل، برای جلوگیری از کال مارجین شدن و ضرر بیشتر، لازم است تا با این فرایند به طور کامل آشنا شویم.

استاپ اوت چیست؟

در معاملات بازار فارکس، زمانی که سطح مارجین به درصد خاصی کاهش می‌یابد، بروکر یک یا چندمعامله را برای کاهش میزان ضرر به صورت اتوماتیک می‌بندد. فرایند بسته شدن معاملات توسط بروکر، استاپ اوت نام دارد و با اسامی Liquidation Margin، Minimum Required Margin و Margin Closeout Value نیز شناخته می‌شود.

در صورتی که درصد اکوئیتی Equity معامله‌گر به کمتر از درصد مارجین استفاده شده (Used Margin) که از سوی بروکر تعیین شده برسد، استاپ اوت روی می‌دهد. منظور از Equity همان موجودی حساب معامله‌گر است. اگر در یک موقعیت باز معامله‌گر سود کند، به میزان اکوئیتی اضافه می‌شود و در صورتی‌که به حد ضرر برسد، از میزان اکوئیتی کم می‌شود.

در حقیقت، زمانی که مارجین آزاد در حساب‌های معاملاتی معامله‌گر برای باز ماندن معاملات کافی نباشد، استاپ اوت روی می‌دهد. وقتی که حساب معاملاتی به این سطح برسد، بروکر به صورت خودکار معاملات را می‌بندد. بستن موقعیت‌های معاملاتی از ضررده‌ترین معامله آغاز می‌شود تا از بروز ضررهای بیشتر جلوگیری شود.

به بیان دیگر، بستن معامله‌ها بر اساس ضرر بیشتر اولویت‌بندی می‌شوند. دلیل این مسئله این است که حساب معاملاتی تریدر به خاطر کمبود مارجین توان تحمل پوزیشن‌های باز را ندارد. تا زمانی که سطح مارجین به بالاترین محدوده stop out برسد، بستن موقعیت‌های معاملاتی ادامه پیدا می‌کند.

لازم به ذکر است میزان Stop Out توسط بروکر تعیین می‌شود و میزان آن از بروکری به بروکر دیگر متفاوت است. به عبارت دیگر، ممکن است میزان آن در یک بروکر 20 درصد و در بروکر دیگر 30 یا 50 درصد باشد. برای مثال، فرض کنید این سطح در بروکر مورد نظر ما 40 درصد در نظر گرفته شده است. در این حالت، وقتی سطح مارجین حساب معاملاتی ما به 40 درصد برسد، معاملات به طور خودکار بسته می‌شوند. به بیان دیگر:

سطح استاپ اوت = 40 درصد سطح مارجین

نحوه محاسبه سطح استاپ اوت (Stop Out)

سطح استاپ اوت در معاملات فارکس و بازارهای مالی به حداقل میزان سرمایه‌ای که باید در حساب معاملاتی شما باقی بماند تا از بسته شدن خودکار معاملات جلوگیری شود، اشاره دارد. این مقدار معمولاً به صورت درصدی از سرمایه موجود در حساب تعریف می‌شود.

برای مثال، اگر سطح استاپ اوت 20% باشد، بدین معناست که اگر سرمایه شما به 20% از حداقل مارجین مورد نیاز برسد، معاملات شما به صورت خودکار بسته خواهند شد. محاسبه stop out level بستگی به قوانین کارگزار (بروکر) و نوع حساب معاملاتی دارد. به طور کلی، این محاسبه با استفاده از فرمول زیر انجام می‌گیرد:

که در آن:

• سرمایه موجود: مقدار پولیست که در حساب معاملاتی شما باقی مانده است.
• مارجین مورد نیاز: مقدار سرمایه‌ای که برای حفظ معاملات باز شما لازم است.

برای مثال، فرض کنید سرمایه موجود در حساب شما 1000 دلار و مارجین مورد نیاز برای معاملات باز شما 5000 دلار باشد. اگر سطح استاپ اوت 20% باشد، زمانی که سرمایه شما به 1000 دلار (20% از 5000 دلار) برسد، معاملات به صورت خودکار بسته خواهند شد. این مکانیزم به عنوان یک اقدام حفاظتی عمل می‌کند تا از زیان‌های بیشتر و از دست رفتن کل سرمایه جلوگیری کند. مهم است که معامله‌گران همیشه از سطح stop out کارگزار خود آگاه باشند و مدیریت ریسک خود را متناسب با آن تنظیم کنند.

کاربردهای استاپ اوت در بازارهای مالی

این روش، به عنوان یک ابزار مدیریت ریسک برای جلوگیری از زیان‌های بیشتر استفاده می‌شود و در بازارهای مالی، خصوصاً در معاملات اهرمی مانند فارکس یا قراردادهای آتی، بسیار مهم است.

یکی از اصلی‌ترین کاربردهای استاپ اوت، حفاظت از سرمایه معامله‌گر است. وقتی بازار به نحو غیرمنتظره‌ای حرکت می‌کند و سرمایه حساب به سرعت کاهش می‌یابد، stop out به طور خودکار موقعیت‌ها را می‌بندد تا از زیان‌های بزرگتر جلوگیری کند. این امر به ویژه برای معامله‌گران تازه‌کار که ممکن است تجربه کمتری در مدیریت ریسک داشته باشند، مفید است.

همچنین به عنوان یک ابزار برای اجرای استراتژی‌های معاملاتی به کار می‌رود. معامله‌گران می‌توانند با تنظیم سطوح استاپ اوت (stop out)، حداکثر میزان زیانی را که حاضر هستند در یک معامله یا در طول یک دوره زمانی خاص متحمل شوند، مشخص کنند. این امر به آن‌ها امکان می‌دهد تا ریسک‌های خود را مدیریت کرده و استراتژی‌های معاملاتی خود را با توجه به شرایط بازار تنظیم نمایند.

علاوه بر این، استفاده از استاپ اوت در بازارهای مالی به کاهش احساساتی شدن تصمیم گیری‌ها کمک می‌کند. با تنظیم خودکار بسته شدن موقعیت‌ها، معامله‌گران می‌توانند از تصمیم گیری‌های عجولانه یا تحت تاثیر احساساتی که می‌تواند به زیان آن‌ها منجر شود، اجتناب نمایند.

در نهایت، stop out به عنوان یک ابزار کنترلی در بازارهای مالی عمل می‌کند و اطمینان می‌دهد که سرمایه‌گذاران بیش از حد تعیین شده‌ای از سرمایه خود را در معرض ریسک قرار ندهند. این امر به حفظ سلامت کلی بازار کمک می‌کند و از بروز بحران‌های مالی ناشی از معاملات پرخطر پیشگیری می‌نماید.

مزایای استفاده از استاپ اوت

1. کاهش ضررها: استفاده از این دستور به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهد تا قبل از ورود به معامله، حداکثر ضرری که حاضر هستند بپذیرند را تعیین کنند. این امر به آن‌ها کمک می‌کند تا از زیان‌های چشمگیر که ممکن است در اثر نوسانات ناگهانی بازار رخ دهد، جلوگیری نمایند.
2. مدیریت ریسک: این روش یکی از مؤثرترین ابزارها برای مدیریت ریسک در سرمایه‌گذاری است. با تنظیم حد ضرر، سرمایه‌گذاران می‌توانند ریسک خود را کنترل کنند و از زیان‌های غیرقابل کنترل در بازار جلوگیری نمایند.
3. راحتی و سهولت: استفاده از این روش راحت و آسان است. سرمایه‌گذاران می‌توانند حد ضرر خود را تعیین کنند و سپس بدون نیاز به نظارت مداوم بر بازار، از استراتژی خود پیروی نمایند.
4. اجتناب از تصمیمات عجولانه: در شرایطی که بازار ناپایدار است، دستور stop out می‌تواند از تصمیم گیری‌های عجولانه بر اساس هیجانات لحظه‌ای جلوگیری کند.
5. استراتژی معاملاتی مشخص: استفاده از استاپ اوت به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا استراتژی معاملاتی مشخص و منسجمی داشته باشند و به آن پایبند بمانند.

معایب استفاده از استاپ اوت

1. خطر اجرا در نوسانات کوتاه مدت: گاهی اوقات، نوسانات کوتاه مدت بازار می‌تواند باعث شود که استاپ اوت اجرا گردد، حتی اگر قیمت سهم بهبود یابد.
2. بازارهای با نقدشوندگی پایین: در بازارهایی با نقدشوندگی پایین، stop out ممکن است به قیمتی بسیار پایین‌تر از حد تعیین شده فعال شود، که این می‌تواند به ضرر بیشتر منجر گردد.
3. هزینه‌های معاملاتی اضافی: گاهی اوقات، استفاده مکرر از این روش می‌تواند هزینه‌های معاملاتی را افزایش دهد.
4. محدودیت‌های روانشناختی: برخی سرمایه‌گذاران ممکن است احساس کنند که با استفاده از آن، کنترل کمتری بر سرمایه‌گذاری‌های خود دارند.
5. عدم تضمین اجرای دقیق: در شرایط بازار بسیار ناپایدار، استاپ اوت ممکن است دقیقاً در سطح قیمت تعیین شده اجرا نشود.

چگونه سطح استاپ اوت از زیان بیشتر جلوگیری می‌کند؟

در صورتی که مارجین آزاد در حساب‌های معاملاتی معامله‌گر برای باز ماندن معاملات کافی نباشد، استاپ اوت اتفاق می‌افتد و بروکر فارکس برای بستن معاملات به صورت خودکار اقدام می‌کند. زمان بسته شدن معامله، مارجین بلاک شده برای آن معامله آزاد می‌شود که مارجین آزاد (Free Margin) نام دارد. این شرایط برای معامله‌گر ناامید کننده‌ است چون تا قبل از بسته شدن معامله، ضرر به صورت شناور (Floating) و تحقق نیافته (Unrealized loss) بود، اما در صورتی‌که معامله در ضرر بسته شود، آن ضرر ثبت می‌شود.

در صورتی که معامله‌گر موقعیت معاملاتی باز نداشته باشد، اکوئیتی و مارجین با هم برابر خواهند بود. زمانی که چند معامله باز وجود داشته باشد، بروکر از ضررده‌ترین پوزیشن شروع به بستن معاملات می‌کند. بر اساس مطالب فوق، با بسته شدن هر موقعیت معاملاتی، مارجین بلاک شده در آن آزاد می‌شود که موجب افزایش سطح مارجین می‌گردد.

بروکر تا زمانی که سطح مارجین به بالاتر از سطح استاپ اوت تعیین شده برسد، به بستن معاملات ادامه می‌دهد. به این ترتیب، این سطح مانع از این می‌شود که موجودی حساب صفر شده یا به عدد منفی برسد و در نتیجه، از بدهکار شدن معامله‌گر جلوگیری می‌کند. در حقیقت، سطح Stop Out مانع از این می‌شود که معامله‌گر نسبت به مقدار واریزی خود، سرمایه بیشتری را از دست بدهد. بروکر ترجیح می‌دهد پیش از منفی شدن حساب معاملاتی معامله‌گر و بستانکار شدن از او، از طریق این روش، معامله را ببندد.

بیشتر بخوانید: فری مارجین چیست و چگونه فری مارجین در فارکس محاسبه می‌شود؟

اگر معامله‌گر چند معامله باز داشته باشد، چه اتفاقی روی می‌دهد؟

هر بروکر سطح استاپ اوت مخصوص به خود را دارد. اگر معامله‌گری چند معامله باز داشته باشد، بروکر به ترتیب بیشترین ضرر، شروع به بستن معاملات می‏‌کند تا زمانی که سطح مارجین به بالاترین حد stop out برسد و به این ترتیب، فرد به بروکر بدهکار نشود.

در حقیقت، بستن معاملات در این فرایند به مقدار حجم، سود و ضرر شناور بستگی دارد. به همین دلیل، اگر معامله‌گر درصد زیادی از حساب خود را در معرض ریسک قرار دهد، با اتفاقات تلخی روبرو خواهد شد.

چه زمانی استاپ اوت می‌شویم؟

بیشتر اوقات، زمانی که پوزیشن معامله‌گر به صورت غیرمنتظره‌ای فروخته می‌شود، واژه استاپ اوت به معنای منفی آن مورد استفاده قرار می‌گیرد چون نشان می‌دهد که فرد معامله‌گر دچار زیان شده است. معامله‌گران ممکن است در پوزیشن‌های خرید یا فروش هر ارزی، stop out شوند. این اتفاق معمولاً هنگامی روی می‌دهد که بازار تیز شود، متوقف شود، یا پیش از بازگشت به حالت اولیه به شدت در جهتی خاص حرکت کند.

این فرایند هنگامی رخ می‌دهد که میزان زیان معامله‌گر از حد تعیین شده‌ای که به عنوان حداقل سرمایه در نظر گرفته شده است، فراتر رود. این حداقل سرمایه، معمولاً به صورت درصدی از کل سرمایه تعیین می‌شود و به محض رسیدن به آن، پوزیشن‌های باز معامله‌گر به صورت خودکار بسته می‌شوند تا از زیان‌های بیشتر جلوگیری شود. این امر برای حفاظت از معامله‌گر در برابر ریسک‌های بالای بازار انجام می‌شود و از اهمیت زیادی برخوردار است.

به همین دلیل، مدیریت ریسک و تعیین استراتژی‌های مناسب برای محدود کردن زیان‌ها، بخش مهمی از فعالیت‌های معامله‌گری محسوب می‌شود. معامله‌گران باید با دقت به تغییرات بازار توجه کرده و استراتژی‌های خود را به گونه‌ای تنظیم کنند که از وقوع stop out جلوگیری نمایند.

چگونگی خروج از استاپ اوت (Stop Out)

برای خروج از این وضعیت در معاملات فارکس یا بازارهای مالی، باید چندین اقدام مهم را در نظر بگیرید. این اقدامات شامل موارد زیر هستند:

• افزایش سرمایه: یکی از راه‌های خروج از این فرایند، افزایش میزان سرمایه یا مارجین در حسابتان است. این کار با واریز پول بیشتر به حساب معاملاتی‌تان انجام می‌شود.
• بستن برخی موقعیت‌ها: اگر نمی‌خواهید پول بیشتری واریز کنید، می‌توانید برخی از موقعیت‌های زیان‌ده را ببندید تا سطح مارجین خود را افزایش دهید.
• مدیریت ریسک: استفاده از تکنیک‌های مدیریت ریسک مانند تنظیم دستورات توقف زیان (Stop Loss) می‌تواند از رسیدن به وضعیت استاپ اوت در آینده جلوگیری کند.
• بازنگری در استراتژی معاملاتی: بررسی و اصلاح استراتژی معاملاتی‌تان برای اطمینان از اینکه مناسب با شرایط بازار و سطح تحمل ریسک شماست، ضروری است.
• آموزش و یادگیری مستمر: کسب دانش و مهارت‌های لازم درمورد بازارهای مالی و مدیریت ریسک به شما کمک می‌کند تا از تکرار خطاها و رسیدن به وضعیت‌های مشابه استاپ اوت در آینده پرهیز کنید.

تفاوت بین استاپ اوت و استاپ لاس

استاپ اوت و استاپ لاس دو اصطلاح مهم در بازارهای مالی هستند که به منظور مدیریت ریسک و حفاظت از سرمایه مورد استفاده قرار می‌گیرند. اگرچه هر دو این ابزارها برای کنترل زیان‌ها طراحی شده‌اند، اما تفاوت‌های اساسی بین آن‌ها وجود دارد.

استاپ لاس یک دستور خرید یا فروش است که در یک سطح قیمتی مشخص تنظیم می‌شود تا در صورت رسیدن بازار به آن سطح، معامله به طور خودکار بسته شود. هدف از به کار بردن استاپ لاس محدود کردن زیان در یک معامله خاص است. معامله‌گران پیش از ورود به معامله، حد زیان خود را تعیین می‌کنند و استاپ لاس را در آن سطح تنظیم می‌نمایند.

از سوی دیگر، استاپ اوت (Stop Out) مربوط به مدیریت حساب معاملاتی است و توسط کارگزار یا پلتفرم معاملاتی اعمال می‌شود. وقتی سطح سرمایه در حساب معاملاتی به زیر سطح تعیین شده‌ای برسد (معمولاً مربوط به مارجین یا وثیقه مورد نیاز برای حفظ موقعیت‌های باز)، این فرایند اتفاق می‌افتد و تمامی یا برخی از موقعیت‌های باز به طور خودکار بسته می‌شوند. این اقدام به منظور جلوگیری از زیان‌های بیشتر و حفظ سرمایه باقیمانده در حساب انجام می‌شود.

در حالیکه استاپ لاس بر روی معامله خاصی اعمال می‌شود و توسط معامله‌گر تنظیم می‌گردد، stop out به طور خودکار توسط سیستم معاملاتی بر اساس سطح کلی سرمایه در حساب فعال می‌شود. این دو روش مدیریت ریسک در کنار یکدیگر به معامله‌گران کمک می‌کنند تا از زیان‌های بزرگ جلوگیری کرده و سرمایه خود را در بلندمدت حفظ نمایند.

نقش اهرم در وقوع استاپ اوت (Stop Out)

در بازار فارکس، سطح استاپ اوت با در نظر گرفتن سطح خاصی که کارگزار تعیین می‌کند، میزان حجم معامله، اهرم و ارزش ویژه معامله‌گر محاسبه و ارزیابی می‌شود.

در واقع، میزان نوسانات و تحرکات ارزی بسیار اندک است. بنابراین، برای به دست آوردن سود کلان در معاملات، معمولاً در هر معامله مبالغ چشمگیری سرمایه‌گذاری می‌شود که بیشتر معامله‌گران ارزی این حجم از سرمایه را در اختیار ندارند. برای حل این مشکل، اهرم یا لوریج (Leverage) طراحی شده است. اهرم حجمی از سرمایه و وجه را فراهم می‌کند تا معامله‌گران فارکس به راحتی بتوانند سرمایه مورد نیاز برای معاملات خود را تأمین کنند.

در بازار فارکس نیز، به جای آنکه لازم باشد معامله‌گری تمام هزینه یک پوزیشن معاملاتی در بازار را به تنهایی پرداخت کند، بروکر می‌تواند مقدار مشخصی از سرمایه مورد نیاز برای انجام معامله را به صورت وام در اختیار او قرار دهد.

برای مثال، در صورتی که به اهرم ۱ به ۱۰۰ (۱:۱۰۰) دسترسی داشته باشیم، می‌توانیم تنها با 1000 دلار سپرده یا مارجین، یک پوزیشن معاملاتی به ارزش 100,000 دلار را باز کنیم. این ارقام ممکن است در نگاه اول، وسوسه انگیز به نظر برسد، اما اهرم برای رسیدن به نقطه ایده‌آل هنوز راه زیادی در پیش دارد و استفاده بدون برنامه‌ریزی از آن، نه تنها سودی برای ما حاصل نمی‌کند، بلکه احتمال ضرر را نیز افزایش می‌دهد.

چگونه از وقوع استاپ اوت در معاملات فارکس جلوگیری کنیم؟

شاید استاپ‌ اوت بدترین حالتی باشد که امکان دارد برای معامله‌گری اتفاق بیفتد چون این دستور مانند مدرکی نشان می‌دهد وجوه حساب معاملاتی ما تمام شده و به بیان دیگر، ارزش خالصی برای باز کردن و نگهداری معاملات باقی نمانده است. بنابراین، بهتر است تا جایی که امکان دارد، از وقوع آن جلوگیری کنیم. برای جلوگیری از وقوع این فرایند در معاملات فارکس، باید همواره نکاتی را در نظر داشته باشیم:

• باز کردن پوزیشن‌های متعدد ممنوع!
  از آنجا که حجم سفارشات بیشتر به معنی درگیر بودن حجم بیشتری از ارزش خالص (Equity) برای حفظ معاملات است، بهتر است از باز کردن پوزیشن‌های زیاد به صورت هم‌زمان پرهیز کنیم. در صورتی که حجم زیادی از ارزش خالص برای حفظ معاملات درگیر باشد، ارزش خالص کمتری به عنوان مارجین باقی می‌ماند که از مارجین کال و استاپ اوت جلوگیری کند.
  پس بدون برنامه‌ریزی نباید پوزیشن‌های جدید باز کنیم و همیشه باید مارجین استفاده شده و مارجین در دسترس را زیر نظر داشته باشیم. علاوه بر این، لازم است همیشه احساسات معاملاتی خود را کنترل کنیم. یعنی حریص نباشیم و بدون برنامه یا تنها برای انتقام گرفتن از بازار پوزیشن‌های متعدد باز نکنیم.
• استاپ لاس، فرشته نجات معامله‌گر
  اگر احساس می‌کنیم معامله‌ای سودآور نیست، تا وقتی که هنوز موجودی در حساب خود داریم، باید آن معامله را ببندیم تا کار به جایی نرسد که خود کارگزار مجبور شود فرایند استاپ اوت را آغاز کرده و معامله را ببندد. با استفاده از استاپ لاس و تعیین حد ضرر، ما می‌توانیم میزان ضررهای خود را محدود کنیم. در این شرایط، پیش از اینکه ارزش خالص تا سطح stop out کاهش یابد، پوزیشن ضررده بسته می‌شود.
• سرمایه خود را افزایش دهیم
  اگر پیش از بسته شدن معامله، برای ما مارجین کال صادر شد، بهتر است به سرعت، اعتبار حساب خود را افزایش دهیم تا از استاپ اوت در امان بمانیم. این اقدام یکی از تکنیک‌های مدیریت ریسک محسوب می‌شود. با این وجود، باید همیشه به خاطر داشته باشیم تنها باید با پولی معامله کنیم که مشکلی با از دست دادن آن نداریم.
• با حساب‌های معاملاتی دمو تمرین کنیم
  در صورتی که به تازگی وارد دنیای معاملات فارکس شده‌اید، بهتر است برای مدتی با استفاده از حساب‌های معاملاتی دمو، استراتژی‌های خود را آزموده و تمرین کنید تا اطمینان حاصل نمایید که این استراتژی‌ها برای شما سود به بار خواهد آورد. پس از آن، می‌توانید وارد دنیای معاملات واقعی شوید.
• در انتخاب اهرم احتیاط کنیم
  اگر اهرم پایینی را انتخاب کردیم، باید مراقب باشیم بودجه کافی برای حفظ پوزیشن‌های باز خود را در اختیار داریم. اما اگر با نسبت اهرم بالا معامله کردیم، باید میزان ضرر شناور حساب خود را زیر نظر داشته باشیم.