در دنیای پرشتاب و پویا کریپتوکارنسی، یکی از پدیده‌های مهم که بر رشد و پذیرش آن تأثیر بسزایی دارد، اثر شبکه ای است. این مفهوم ساده ولی قدرتمند، به تأثیر مثبت یا منفی اشاره دارد که تعداد کاربران یک شبکه بر ارزش آن می‌گذارند. هرچه تعداد بیشتری از افراد و نهادها به یک شبکه کریپتو ملحق شوند، کاربردپذیری و مقبولیت آن افزایش می‌یابد، که به نوبه خود باعث رشد ارزش و سودآوری آن می‌شود.
به عنوان مثال، بیت کوین به‌عنوان یک شبکه پرداخت و ذخیره ارزش، با افزایش تعداد کاربران خود توانسته جایگاه بی‌رقیبی در بازار کریپتو کسب کند. اثر شبکه ای در حوزه کریپتو باعث شده تا فناوری‌های نوینی مانند دیفای (Defi) و قراردادهای هوشمند نیز با سرعت زیادی رشد کنند. در این مقاله، به بررسی این مفهوم و تأثیر آن بر توسعه و پذیرش کریپتوکارنسی خواهیم پرداخت.
اثر شبکه ای چیست؟
اثر شبکه ای (Network Effect) پدیده‌ایست که در آن ارزش یک محصول یا خدمت به‌واسطه تعداد کاربران آن افزایش می‌یابد. این اثر میتواند در اشکال مختلف بروز کند، اما معمولاً در سیستم‌های دیجیتال و ارتباطات بیشتر مشهود است. به‌عنوان مثال، شبکه‌های اجتماعی مانند فیسبوک و توییتر، یا پیام‌رسان‌های فوری مانند واتس اپ و تلگرام، با افزایش تعداد کاربران، جذابیت بیشتری برای دیگران پیدا می‌کنند. هر کاربر جدید که به شبکه می‌پیوندد، به نوبه خود، ارزش شبکه را برای سایر کاربران افزایش می‌دهد، زیرا فرصت‌های ارتباطی و تعامل بیشتری را فراهم می‌کند.
این اثر در حوزه‌های دیگری مانند بازی‌های آنلاین، پلتفرم‌های خرید اینترنتی، و حتی سیستم‌های اقتصادی نیز دیده می‌شود. برای مثال، هر چه تعداد افرادی که از یک روش پرداخت آنلاین استفاده می‌کنند بیشتر باشد، اعتماد و تمایل کسب و کارها به استفاده از آن روش نیز بیشتر می‌شود.
اثر شبکهای میتواند به تقویت موقعیت یک شرکت یا محصول در بازار منجر شود، چرا که ورود رقبای جدید را سخت‌تر می‌کند. با افزایش کاربران یک پلتفرم، این شبکه به گونه‌ای گسترش می‌یابد که رقبا برای دستیابی به تعداد کاربران مشابه، باید تلاش و هزینه بیشتری صرف کنند. در کل، اثر شبکهای یکی از عوامل مهم در رشد و پایداری کسب و کارها، به‌ویژه در دنیای دیجیتال است، و میتواند مزیت رقابتی قدرتمندی را ایجاد کند.
تاریخچه و منشأ اثر شبکه ای
تاریخچه اثر شبکه ای در حوزه کریپتو با ظهور بیت کوین در سال ۲۰۰۹ آغاز شد. ساتوشی ناکاموتو، خالق بیت کوین، این فناوری را به‌عنوان یک سیستم پرداخت همتا به همتا بدون نیاز به واسطه‌ها معرفی کرد. با افزایش تعداد افرادی که به شبکه بیت کوین پیوستند و از آن استفاده کردند، ارزش و اعتبار BTC به‌عنوان یک ارز دیجیتال افزایش یافت. این، نمونه بارز network effect است.
با رشد بیت کوین، شبکه‌های بلاکچین دیگری همچون اتریوم نیز به وجود آمدند که هر کدام اهداف و ویژگی‌های متفاوتی داشتند. با ظهور اتریوم و امکان ایجاد قراردادهای هوشمند، مفهوم اثر شبکهای در این حوزه توسعه یافت. در اتریوم، تعداد بیشتر کاربران و توسعه دهندگان باعث ایجاد برنامه‌های غیر متمرکز (Dapp) بیشتری شد و این موضوع ارزش کلی شبکه را افزایش داد.
در سال‌های اخیر، حوزه DeFi و NFT به عنوان نمونه‌هایی جدید از اثر شبکهای در کریپتو پدیدار شدند و با کمک جوامع بزرگ کاربران، از آن بهره زیادی بردند. در واقع، ارزش بسیاری از پروژه‌های دیفای و NFT به تعداد کاربران و افرادی که در آن مشارکت می‌کنند بستگی دارد.
به طور خلاصه، اثر شبکهای در حوزه کریپتو با افزایش تعداد کاربران و مشارکت کنندگان باعث رشد و افزایش ارزش پروژه‌ها و شبکه‌های مرتبط شده است. از بیت کوین گرفته تا پروژه‌های نوظهور در دیفای و توکن‌های غیرقابل معاوضه، این اثر نقش کلیدی در پیشرفت و تکامل اکوسیستم کریپتو ایفا می‌کند.
مثالی از اثر شبکه ای
به اختراع تلفن دقت کنید. در روزهای اول، عده‌ای معدود از این فناوری نوین استفاده می‌کردند. اثر شبکه ای در این اختراع باعث می‌شد که هر کاربر جدید بر محبوبیت و کارایی پروژه بیفزاید. در نتیجه، کاربران جدید نیز تشویق می‌شوند که از این شبکه ارزشمند استفاده کنند. بدین ترتیب، یک چرخه مثبت به وجود می‌آید که با افزایش کاربران به صورت اتوماتیک منجر به افزایش ارزش شبکه می‌گردد.
رسانه‌های مجازی هم به خوبی این تأثیر شبکه ای را نشان می‌دهند. معمولاً کاربران در رسانه‌هایی عضو می‌شوند که از قبل وجود داشته‌اند. در نتیجه، تنها چند رسانه معدود وجود خواهند داشت. رقبای جدید در این حوزه کار بسیار سختی خواهند داشت، زیرا باید با حجم وسیع کاربران رسانه‌های قبلی رقابت کرده و کار خود را از صفر شروع کنند.
معرفی انواع اثر شبکه ای
انواع اثر شبکهای به صورت زیر در دو دسته تقسیم بندی می‌شوند:
1. اثر شبکه ای مستقیم
اثر شبکهای مستقیم به وضعیتی اشاره دارد که در آن ارزش یک محصول یا خدمت با افزایش تعداد کاربران به صورت مستقیم افزایش می‌یابد. در این نوع، تعداد کاربرانی که از محصول استفاده می‌کنند مستقیماً بر ارزش محصول برای هر کاربر تأثیر می‌گذارند. به عنوان مثال، در شبکه‌های اجتماعی مانند فیسبوک، اینستاگرام یا پیام رسان‌هایی مانند واتس اپ، با افزایش تعداد کاربران، افراد بیشتری در شبکه در دسترس خواهند بود، در نتیجه تعاملات و ارتباطات اجتماعی بیشتر و متنوع‌تری رخ می‌دهد.
هرچه تعداد کاربران بیشتر باشد، افراد بیشتری میتوانند با دوستان، خانواده یا همکاران خود ارتباط برقرار کنند، و این افزایش ارتباطات، ارزش شبکه را برای همه افزایش می‌دهد. در مثال بالا درخصوص تلفن، اثر مستقیم به خوبی بیان شده است. افزایش کارایی باعث می‌شود که شبکه برای همه کاربران ارزشمندتر شود و طبعاً هرچه کاربران بیشتر شوند، شبکه قدرت می‌یابد.
2. اثر شبکه ای غیر مستقیم
اثر شبکه ای غیرمستقیم زمانی رخ می‌دهد که افزایش تعداد کاربران در یک طرف بازار، ارزش را برای کاربران در طرف دیگر بازار افزایش می‌دهد. در این نوع، تأثیر افزایش تعداد کاربران به طور غیرمستقیم و از طریق رابطه‌ای میان دو گروه از کاربران یا بخش‌های مختلف بازار به دست می‌آید.
به عنوان مثال، در پلتفرم‌هایی مانند کنسول‌های بازی، افزایش تعداد کاربران منجر به جذب توسعه دهندگان بازی‌های بیشتر می‌شود، که در نتیجه تعداد و کیفیت بازی‌های در دسترس افزایش می‌یابد. این امر، به نوبه خود، کاربران جدید را جذب می‌کند و در نتیجه یک چرخه خود تقویت کننده ایجاد می‌شود.
در مثال دیگری، سیستم عامل‌های رایانه‌ای مانند ویندوز یا مک او اس نیز از اثر غیرمستقیم شبکه ای بهره می‌برند. با افزایش تعداد کاربران این سیستم عامل‌ها، توسعه دهندگان تمایل بیشتری به تولید نرم افزارهای سازگار با این سیستم عامل‌ها دارند که در نتیجه این امر منجر به افزایش ارزش سیستم عامل برای کاربران نهایی می‌شود.
لازم به ذکر است اثر غیر مستقیم شبکه ای به مزایایی جانبی اشاره دارد که از اثر شبکه ای اولیه به دست می‌آیند. برای مثال کافیست پروژه‌های کریپتو را در نظر بگیرید که تقریباً همگی متن باز (open-source) طراحی می‌شوند. به این معنا که کدهای آنان در معرض دید عموم هستند.
هر کاربر تلاش خواهد داشت که با بررسی کدهای پروژه از موفقیت آن مطمئن شود. معمولاً پاداشی از سوی پروژه نیز برای آنان در نظر گرفته می‌شود تا برنامه‌نویسان تشویق شوند که مشکلات پروژه را بیان کنند. network effect قدرتمند پروژه از همان ابتدا باعث می‌شود که ارزش پروژه نزد کاربران بالا برود. بدین ترتیب، ارزش پروژه مرتباً افزایش می‌یابد. در نهایت، این پروژه قطعاً در رأس خواهد ماند و همیشه یک برتری بالقوه نسبت به رقبا خواهد داشت.
اثر شبکه ای و دنیای کریپتو
اثر شبکهای در حوزه کریپتو به وضعیتی اشاره دارد که در آن با افزایش تعداد کاربران یا پذیرندگان یک شبکه، ارزش یا سودمندی آن شبکه نیز به شکل غیرخطی افزایش می‌یابد. این مفهوم در فناوری‌های بلاکچین و ارزهای دیجیتال بسیار مهم است زیرا موفقیت و ارزش یک ارز دیجیتال به شدت به اندازه شبکه و تعداد کاربران آن بستگی دارد.
در یک شبکه کریپتو، هر چه تعداد کاربران بیشتر شود، مزایای بیشتری برای تمامی اعضای شبکه ایجاد می‌گردد. این امر به ویژه در مورد ارزهای دیجیتال قابل مشاهده است، زیرا با افزایش پذیرش و استفاده، نقدینگی و پذیرش ارز افزایش می‌یابد، که به نوبه خود اعتماد کاربران و سرمایه گذاران را افزایش می‌دهد.
برای مثال بیت کوین را در نظر بگیرید. بیت کوین ویژگی‌های منحصر به فرد زیادی دارد و همانطور که قطعاً حدس زده‌اید دارای اثر شبکهای فوق العاده خوبی است. روند صدور کوین‌های جدید توسط ماینرها انجام می‌شود. همچنین آن‌ها از این طریق به امنیت شبکه کمک می‌کنند.
حالا فرض کنید که شبکهای جدید بخواهد جای بیت کوین را بگیرد. پروژه جدید میتواند پاداش بیشتری را به ماینرهای خود پیشنهاد دهد اما مطمئناً در ابتدا نمی‌تواند نقدینگی مناسبی را فراهم کند. پس کاربران باید امید داشته باشند که در آینده مشکل نقدینگی حل شود تا بتوانند با خیال راحت همه پوزیشن‌های خود را تکمیل کنند. البته، آن‌ها میتوانند به پاداش نسبتاً مناسب و مطمئن بیت کوین بسنده کنند.
کدام یک از این دو راه انتخاب خواهند شد؟ اینجاست که اثر شبکه ای خودش را نشان می‌دهد. اغلب افراد به همان روند سابق و تثبیت شده خود برمی‌گردند و ترجیح می‌دهند روش جدیدی را (حتی با وجود پاداش بیشتر) در پیش نگیرند. در مثال بیت کوین باید تأکید بیشتری بر ویژگی‌های منحصر به فرد آن داشته باشیم. واقعیت این است که پروژه بیت کوین به حدی از ابتدا تقریباً بدون نقص و با فناوری دقیق طراحی شده که سخت می‌توان پروژه‌ای با ویژگی‌های بهتر از آن ارائه کرد.
اثر شبکهای در حوزه امور مالی غیر متمرکز یا دیفای (DeFi) نیز حائز اهمیت است. اگر یک پروژه یا محصول بتواند در این زمینه نوآوری تازه‌ای ارائه دهد، میتواند استفاده‌ای پایدار و ماندگار برای خود ایجاد کند که رقابت را برای سایرین دشوارتر خواهد کرد. البته باید توجه داشت که حوزه دیفای هنوز در ابتدای راه است و کارشناسان معتقدند که هنوز پروژه‌ای نتوانسته در این حوزه یکه تازی کند.
اثر شبکه ای منفی
اثر شبکه ای منفی برعکس عمل می‌کند. یعنی هر چه تعداد کاربران بیشتر شود، ارزش شبکه کاهش خواهد یافت. در حوزه بلاکچین‌ها، هر کاربر جدید مسلماً باید باعث شود که ارزش شبکه بالاتر رود. چرا؟ چون کمک می‌کند که مقیاس پذیری پروژه بالاتر رود و کاربران بیشتری از شبکه استفاده کنند. اما اگر پروژه بلاکچینی نتواند خدمات خود را به صورت بهینه در اختیار همه کاربران قرار دهد، ترافیک شبکه به وجود خواهد آمد.
برای مثال، اتریوم را در نظر بگیرید. واحد گس (gas) برای تعیین کارمزد مورد نیاز برای پیشبرد تراکنش به کار می‌رود. این واحد در واقع کسری از اتر است و به صورت مزایده‌ای تعیین می‌گردد. یعنی هر کاربر باید نرخ گس مورد نظر خود را برای انجام تراکنش ثبت کند.
با افزایش تعداد تراکنش‌ها، نرخ گس مسلماً بالاتر خواهد رفت و همه تلاش می‌کنند تا تراکنش خود را با نرخ گس بیشتر تکمیل کنند. بعد از مدتی، برخی کاربران قادر نخواهند بود که نرخ‌های بالای گس را پرداخت کنند. بدین ترتیب، تعداد کاربران پروژه کم خواهد شد و آن‌ها به دنبال پروژه‌ای خواهند رفت که نرخ گس کمتری ارائه دهد.
در پایان باید به علاقه‌مندان اتریوم بگوییم که جای نگرانی نیست. برای رفع همین نقص است که اتریوم قصد دارد تا نسخه جدید خود را با عنوان “اتریوم 2” (ETH 2.0) پیاده سازی کند. طرح‌های دیگری نیز برای رفع مشکل ترافیک شبکه و حل موضوع اثر شبکه ای منفی در این شبکه مطرح شده‌اند.
مزایای اثر شبکه ای
- افزایش پذیرش: هرچه تعداد کاربران یک ارز دیجیتال بیشتر شود، افراد بیشتری به این باور می‌رسند که آن ارز ارزشمند است. این امر باعث افزایش پذیرش ارزهای دیجیتال به عنوان یک روش پرداخت معتبر و سرمایه گذاری می‌شود. به عنوان مثال، بیت کوین با وجود اینکه در ابتدا با مخالفت‌هایی مواجه بود، اکنون توسط بسیاری از شرکت‌ها و فروشگاه‌ها پذیرفته شده است.
- تقویت اعتماد: تعداد بیشتر کاربران باعث می‌شود افراد احساس اطمینان بیشتری به ارزهای دیجیتال داشته باشند. افراد با دیدن اینکه دیگران به این فناوری اعتماد دارند و از آن استفاده می‌کنند، اعتمادشان بیشتر می‌شود. این اعتماد نه تنها بر استفاده از ارزهای دیجیتال تأثیر می‌گذارد، بلکه بر توسعه زیرساخت‌ها و خدمات مرتبط نیز تأثیرگذار است.
- بهبود کارایی: افزایش تعداد کاربران منجر به افزایش نیاز به توسعه ابزارها و زیرساخت‌های جدید می‌شود. به عنوان مثال، افزایش تعداد کاربران اتریوم باعث شد که توسعه دهندگان به ایجاد به‌روزرسانی‌های کارآمدتر و سریع‌تر برای این شبکه بپردازند. این روند به نوبه خود باعث بهبود تجربه کاربری برای افراد تازه وارد می‌شود.
معایب اثر شبکه ای
- تمرکز شبکه: هرچه تعداد کاربران یک شبکه افزایش می‌یابد، خطر تمرکز قدرت در دست عده‌ای خاص نیز بیشتر می‌شود. به عنوان مثال، در شبکه بیت کوین، استخراج کنندگان بزرگ به‌راحتی میتوانند تأثیر زیادی بر کل شبکه داشته باشند. این امر ممکن است باعث ایجاد تبعیض در توزیع ثروت یا کنترل ناعادلانه بر تصمیم گیری‌ها شود.
- مشکلات مقیاس پذیری: با افزایش تعداد کاربران، حجم تراکنش‌ها نیز افزایش می‌یابد. شبکه‌هایی که برای مدیریت این حجم طراحی نشده‌اند، با مشکلاتی مانند سرعت پایین تأیید تراکنش‌ها و هزینه‌های بالای کارمزد مواجه می‌شوند. این مشکلات میتواند باعث کاهش کارایی شبکه و تجربه کاربری نامطلوب شود.
- افزایش ریسک: شبکه‌های بزرگ‌تر بیشتر مورد توجه هکرها و کلاهبرداران قرار می‌گیرند. این خطرات شامل حملات سایبری، کلاهبرداری‌های مبتنی بر فیشینگ و دیگر شیوه‌های تقلبی است که میتواند امنیت کاربران را به خطر اندازد. از این رو، افزایش تعداد کاربران میتواند به معنای افزایش حملات احتمالی و نیاز به بهبود امنیت باشد.
استراتژی های بهره‌گیری از اثر شبکه ای
اثر شبکه ای در حوزه کریپتو بدین معناست که ارزش یک شبکه به تعداد کاربران و فعالیت‌های آنان بستگی دارد. این پدیده در ارزهای دیجیتال به طور خاص مشاهده می‌شود، جایی که رشد شبکه‌ها به شدت به پذیرش کاربران و تأثیر آن‌ها وابسته است. استراتژی‌های بهره‌گیری از این اثر شبکهای عبارتند از:
- ایجاد مشوق‌های جذاب برای کاربران جدید: یکی از مهم‌ترین راه‌های جذب کاربران جدید ارائه پاداش‌های جذاب است. این مشوق‌ها میتوانند به صورت ایردراپ، برنامه‌های “پاداش وفاداری” یا کارمزد‌های کمتر برای تراکنش‌ها باشند. به عنوان مثال، برخی شبکه‌های کریپتو به کاربران جدیدی که اولین تراکنش خود را انجام می‌دهند، توکن رایگان اعطا می‌کنند.
- تقویت پلتفرم‌های کاربردی: شبکه‌های کریپتو باید بر ارائه محصولات و خدماتی تمرکز کنند که واقعاً برای کاربران مفید هستند. کیف پول‌های دیجیتال با امنیت بالا، بازارهای غیرمتمرکز برای خرید و فروش دارایی‌ها، یا پلتفرم‌های وام‌دهی و وام‌گیری از نمونه‌های این خدمات هستند. این سرویس‌ها به کاربران کمک می‌کنند تا بیشتر با شبکه تعامل داشته باشند.
- ترویج همکاری با پروژه‌های دیگر: همکاری و ادغام با پروژه‌های دیگر میتواند توانمندی‌های یک شبکه را افزایش دهد. برای مثال، همکاری با پلتفرم‌های دیفای (DeFi) یا برنامه‌های غیرمتمرکز (DApp) به کاربران اجازه می‌دهد تا از امکانات متنوع‌تری بهره‌مند شوند. همچنین این همکاری‌ها میتوانند با ارتقاء قابلیت همکاری بین شبکه‌های مختلف، کاربران بیشتری را به یک شبکه جذب کنند.
- توسعه انجمن‌های فعال: ایجاد انجمن‌های آنلاین در پلتفرم‌هایی مانند تلگرام، ردیت و دیسکورد، و همچنین برگزاری رویدادها و نشست‌های حضوری، به کاربران کمک می‌کند تا اطلاعات خود را به اشتراک بگذارند و از حمایت جامعه برخوردار شوند. این انجمن‌ها همچنین مکانی برای دریافت بازخورد کاربران و بهبود مستمر شبکه فراهم می‌کنند.
- توسعه فناوری‌های بهبود یافته: بهبودهای منظم در پروتکل‌ها و ارائه راهکارهای مقیاس پذیری تراکنش، به شبکه کمک می‌کند تا با رشد کاربران و تراکنش‌ها به طور مؤثرتری کنار بیاید. برای مثال، پروتکل‌هایی که تعداد تراکنش‌های بیشتری را در واحد زمان پشتیبانی می‌کنند، تجربه بهتری را برای کاربران فراهم می‌سازند.
- رسانه‌های اجتماعی و بازاریابی هدفمند: حضور فعال در شبکه‌های اجتماعی، ارائه محتوای آموزشی و ایجاد کمپین‌های بازاریابی هدفمند برای جذب کاربران جدید بسیار مهم است. با استفاده از ابزارهای دیجیتال مارکتینگ و تعامل مستقیم با جامعه، شبکه‌ها میتوانند آگاهی بیشتری نسبت به خدمات و ارزش‌های خود ایجاد کنند.
چالش‌ها و محدودیت های اثر شبکه ای
یکی از چالش‌های اصلی در این حوزه، مقیاس پذیری است. با افزایش کاربران و حجم تراکنش‌ها، بلاکچین‌ها به طور طبیعی با مشکلات مقیاس پذیری مواجه می‌شوند که موجب افزایش هزینه و زمان تراکنش‌ها می‌شود. این مسئله میتواند مانعی برای جذب کاربران جدید و حفظ کاربران فعلی باشد.
دیگر چالش مهم، نوسان قیمت‌ها است. ارزش ارزهای دیجیتال به دلیل نوسانات بالای بازار به سرعت تغییر می‌کند. این مسئله میتواند اثر شبکهای را تحت تأثیر قرار داده و از جذب کاربران جدید جلوگیری کند. از دیگر محدودیت‌های اثر شبکه ای در کریپتو، عدم تطابق کامل با چارچوب‌های قانونی است. بسیاری از کشورهای جهان هنوز چارچوب‌های مشخصی برای ارزهای دیجیتال ندارند و تغییرات ناگهانی در قوانین میتواند باعث اختلال در شبکه‌ها و از دست دادن کاربران شود.
امنیت نیز یک چالش مهم دیگر است. با رشد شبکه‌های کریپتو، حملات سایبری و هک نیز افزایش می‌یابد. به طوریکه، کاربران ممکن است نگران از دست دادن دارایی‌های خود باشند و این مسئله میتواند از رشد و پذیرش این فناوری جلوگیری کند. در مجموع، اثر شبکهای دارای پتانسیل بالایی است، اما برای بهره‌برداری کامل از این پتانسیل، رفع چالش‌ها و محدودیت‌ها ضروریست.
سخن پایانی
«اثر شبکه ای» در اکثر حوزه‌های مالی (از جمله بازار کریپتو) مطرح است. طبق این مفهوم، هر کاربر با ورود خود به شبکه باعث خواهد شد که ارزش آن شبکه بالاتر رود. با بررسی عوامل مؤثر بر Network Effect می‌توان از همان ابتدا پروژه‌ها و کوین‌هایی را طراحی کرد که مشکل مقیاس پذیری نداشته باشند و جایگاه مطمئن و بلندمدتی را از ابتدا در اختیار بگیرند.
این پدیده به معنی افزایش ارزش یک دارایی یا پلتفرم با افزایش تعداد کاربران آن است. در دنیای ارزهای دیجیتال، اثر شبکهای بدین معناست که هرچه تعداد بیشتری از افراد به یک ارز دیجیتال خاص روی آورند، ارزش و کاربرد آن ارز افزایش می‌یابد. این امر میتواند به دلایل مختلفی از جمله افزایش مقبولیت و پذیرش عمومی، افزایش نقدینگی و توسعه زیرساخت‌های مرتبط با آن ارز باشد.
به عنوان مثال، بیت کوین، به عنوان اولین ارز دیجیتال و با بیشترین میزان پذیرش، دارای یک اثر شبکه ای قوی است که موجب افزایش ارزش و پذیرش آن در طول زمان شده است. با افزایش کاربران و ماینرها، امنیت و پایداری شبکه نیز افزایش یافته است. همچنین، پلتفرم‌هایی مانند اتریوم با فراهم کردن امکان توسعه برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) نیز از این اثر بهره‌مند شده‌اند.
با این حال، اثر شبکهای میتواند یک شمشیر دو لبه باشد. اگر یک شبکه نتواند اعتماد و امنیت کافی ایجاد کند، یا با مشکلات فنی و مقیاس پذیری مواجه شود، این اثر میتواند به شکل معکوس عمل کرده و باعث کاهش پذیرش و ارزش شبکه شود.
