اندیکاتور چیست به زبان ساده و آشنایی با اندیکاتورهای مهم در تحلیل تکنیکال

اندیکاتور چیست به زبان ساده ؟ انواع اندیکاتورها چه کاربردی دارند؟ اندیکاتور های مهم در تحلیل تکنیکال کدامند؟

کسانی که از تحلیل تکنیکال در معاملات خود استفاده می‌کنند، حتماً با اندیکاتورها آشنایی دارند. اندیکاتور (Indicator) به ابزارهایی گفته می‌شود که به واسطه آنها می‌توان درک بهتری از نمودار قیمت یک دارایی به دست آورد. با وجودی که اندیکاتور اطلاعات مربوط به گذشته روند قیمتی دارایی خاص را در اختیار ما قرار می‌دهد، می‌تواند به عنوان چراغی برای روشن کردن مسیر معاملاتی ما در آینده مورد استفاده قرار گیرد. در این مقاله، قصد داریم به بررسی کامل اندیکاتور چیست، کاربردها و انواع آنها بپردازیم.

اندیکاتور چیست به زبان ساده

معامله گران و فعالان بازارهای مالی به خوبی می‌دانند که تحلیل های تکنیکال و فاندامنتال دو ابزار مهم برای خرید و فروش دارایی‌های گوناگون محسوب می‌شوند. از تحلیل فاندامنتال برای تشخیص ارزش ذاتی یک دارایی در زمان حال و پیش بینی روند قیمتی آن در آینده استفاده می‌شود. در حالیکه تحلیل تکنیکال برای بررسی روند قیمت یک دارایی از گذشته تا به امروز همچنین پیش بینی این روند در آینده مورد استفاده قرار می‌گیرد. به همین دلیل، رویکردهای اتخاذ شده در تحلیل های تکنیکال و فاندامنتال با یکدیگر تفاوت دارند. در تحلیل تکنیکال که به گونه‌ای مهارت تحلیل نمودارها محسوب می‌شود، ابزارهایی در اختیار ما قرار می‌گیرد که به کمک آنها، روندها را بررسی کنیم. یکی از مهم ترین این ابزارها اندیکاتورها هستند.

اندیکاتورها به مجموعه ای از توابع و الگوریتم های ریاضی گفته می‌شود که بر اساس فرمول های خاصی طراحی شده و روی نمودار قیمت دارایی یا حجم معاملات آن اجرا می‌شوند. خروجی این توابع ریاضی به شکل سیگنال های خرید و فروش بیان می‌شود که بازار خرید و فروش آنها این روزها داغ‌تر از خود بازارهاست. اندیکاتورها بر اساس مجموعه ای از الگوریتم های ریاضی، روند حرکت قیمت یک دارایی در آینده ای نزدیک را پیش بینی می‌کنند.

هر اندیکاتور استراتژی معاملاتی خاص خود را دارد که باید اصول و استراتژی های حاکم بر آن را به خوبی یاد بگیریم. اما لازم است خاطرنشان کنیم که تنها با استفاده از یک یا چند اندیکاتور، نمی‌توانیم استراتژی معاملاتی خود را تعیین کنیم. استفاده از آنها زمانی می‌تواند مفید باشد که به عنوان ابزاری کمکی در کنار سایر ابزارهای تحلیل تکنیکال مثل خط روند، سطوح حمایت و مقاومت، ابزارهای فیبوناچی، امواج الیوت، الگوهای قیمتی و غیره به کار گرفته شوند.

در واقع، اندیکاتورها نمی‌توانند مبنای خرید و فروش باشند و تنها باید به عنوان ابزاری کمکی برای تصمیم گیری بهتر معامله گران استفاده شوند. با در نظر گرفتن مفهوم تحلیل تکنیکال، نمودار قیمت اولین و مهمترین ابزار تحلیل و تصمیم گیری یک معامله گر است. ابزارهای دیگر، مانند اندیکاتورها، در کنار نمودارها، به بررسی نوسانات بازار کمک می‌کنند.

کاربرد های اندیکاتور چیست ؟

به طور کلی، اندیکاتورها در بازارهای مالی دارای سه کاربرد اصلی هستند:

1. هشدار : اندیکاتورها گاهی اوقات و بر اساس شرایط، قبل از تغییر روند یا همزمان با آن، علائم بازگشت روند را نشان می‌دهند. به همین دلیل، یکی از مهم ترین کاربرد های اندیکاتور، صدور هشدارهای مناسب در مورد تغییر روند و جهت حرکتی قیمت است.
2. پیش بینی : یکی دیگر از کاربردهای مهم اندیکاتورها پیش بینی قیمت مناسب برای ورود به سهم است.
3. تأیید : از جمله مهم ترین کاربرد اندیکاتورها تأیید تشخیص درستی روند و جهت آن است. این کاربرد اندیکاتورها زمانی اهمیت پیدا می کند که تحلیلگر بر اساس داده‌های حاصل از تحلیل تکنیکال یا فاندامنتال، جهت و قیمت ورودی مناسب در بازار را پیش بینی کرده و از اندیکاتور برای تایید پیش بینی خود استفاده می‌کند.

انواع اندیکاتور از نظر سیگنال زمانی

از نظر سیگنال زمانی، اندیکاتورها به دو دسته تقسیم می‌شوند:

1. اندیکاتورهای پیشرو (Leading Indicators)
   این اندیکاتورها به ما کمک می‌کنند تا تغییرات روند را حدس زده و گاهی اوقات، سطوح بازگشتی و سیگنال شکست را زودتر از نمودار قیمت تشخیص دهیم. به کمک این اندیکاتورها، میزان خرید و فروش های هیجانی که در بازار روی می‌دهد، مورد ارزیابی قرار می‌گیرند. این اندیکاتورها در کوتاه مدت، سیگنال مناسبی را برای تشخیص روندها ارائه می‌دهند.
2. اندیکاتورهای پیرو یا تأخیری (Lagging)
   اندیکاتورهای پیرو یا تاخیری همیشه یک قدم عقب‌تر از قیمت حرکت می‌کنند. در واقع، پس از شکل گیری روند، این اندیکاتورها سیگنال تأیید یا شکست روند را صادر می‌کنند. در بازه های بلند مدت و بازارهای رونددار، این اندیکاتورها کارایی بهتری دارند. ویژگی مهم اندیکاتورهای پیرو این است که نوسانات مقطعی در قیمت دارایی را حذف کرده و به این ترتیب، ریسک معامله را در بلندمدت کاهش می‌دهند.

بر اساس دسته‌بندی دیگری، اندیکاتورها به 4 دسته تقسیم می‌شوند:

1. اندیکاتور روندی (Trend)
   در حالت کلی، نمودار قیمت یک دارایی ممکن است سه روند را در پیش بگیرد: روند صعودی و نزولی که، به ترتیب، حاکی از افزایش و کاهش قیمت یک دارایی است و روند دیگری با نام روند خنثی که بر اساس آن، قیمت یک دارایی در یک محدوده ثابت نوسان دارد.
   اندیکاتورهای روندی نوعی از اندیکاتورها هستند که با میانگین گیری از قیمت یک دارایی در دوره‌های زمانی مختلف، روند قیمت یک دارایی را مشخص می‌کنند. بنابراین، این اندیکاتورها دیدگاهی کلی و جامع نسبت به گذشته قیمت در اختیار معامله گر قرار می‌دهند.
2. اسیلاتور یا نوسانگر (Oscillator)
   یکی از ابزارهای مورد استفاده در تحلیل تکنیکال که از کنار هم قرار گرفتن یک یا چند شاخص نموداری حاصل می‌شوند و دارای یک محدوده نوسانی هستند که به صورت حدود بالا و پایین نشان داده می‌شوند. اسیلاتورها توانایی بررسی قدرت روند را دارند و اگر ضعفی در روند ایجاد شود، تا حدی در نوسانگرها قابل مشاهده است.
   از دیگر ویژگی‌های نوسانگرها می‌توان به بررسی هیجانات بازار اشاره کرد. زمانی که خرد جمعی واکنشی به قیمت‌ها نشان دهد، نوسانگرها نیز به این موضوع واکنش نشان داده و تا حد زیادی به تحلیلگر کمک می‌کنند تا کیفیت تحلیل خود را افزایش دهد. اسیلاتورها نسبت به هیجانات حاکم بر بازار حساس هستند. در واقع، هنگامی که حجم زیادی پول در بازار به یک سمت خاص حرکت ‌کند، این نوسانگرها هشدار لازم را در اختیار معامله‌گران قرار می‌دهند و به این ترتیب، قابلیت واکنش سریع و لحظه‌ای را به آنها می‌دهند.
3. حجم (Volume)
   دسته‌ای از اندیکاتورها هستند که حجم معاملات را مورد بررسی قرار می‌دهند. در دوره های زمانی مشخص، حجم معاملات معانی مهمی برای تحلیلگران داشته و استفاده از این اندیکاتورها تأثیر زیادی نیز بر تصمیم‌گیری آنها دارد.
4. بیل ویلیامز (Bill Williams)
   معامله گر سرشناسی به نام بیل ویلیامز موفق به طراحی مجموعه‌ای از اندیکاتورها شد و به کمک آنها شیوه جدیدی برای تحلیل تکنیکال را ارائه داد. به احترام نام این شخص، مجموعه این اندیکاتورها با عنوان اندیکاتور بیل ویلیامز نام‌گذاری شدند. در این روش، برای تجزیه و تحلیل نمودار از اندیکاتورهای فراکتال بیل ویلیامز، الیگیتور بیل ویلیامز (Alligator)، AO بیل ویلیامز (Awesome Oscillator)،AC بیل ویلیامز (Accelerator Oscillator) استفاده می‌شود. این اندیکاتورها برای درک بهتر از روانشناسی بازار ابداع شدند که در نوع خود شیوه معاملاتی بسیار مؤثری محسوب می‌شوند.

تفاوت اسیلاتور و اندیکاتور چیست ؟

همانطور که در تقسیم بندی بالا گفته شد، اسیلاتورها زیر مجموعه‌ای از اندیکاتورها هستند و نمی‌توان این دو را از یکدیگر تفکیک نمود. در اینجا، به چند مورد از تفاوت های مهم بین اندیکاتور و اسیلاتور می‌پردازیم :

• اندیکاتورها اغلب روی نمودار قیمت دارایی ها دیده می‌شوند ولی اسیلاتورها به صورت پنجره‌ای مجزا در پایین نمودار نشان داده می‌شوند.
• اسیلاتورها بر اساس دو محدوده اشباع خرید و فروش عمل می‌کنند. منظور از اشباع خرید محدوده ایست که خریداران اشباع شده و هر لحظه امکان اینکه طرف خریدار دچار اُفت چشمگیری شود، وجود دارد. منظور از اشباع فروش نیز این است که طرف فروشنده اشباع شده و هر لحظه امکان دارد معامله گران دست از فروش بکشند. این خصوصیت تنها در اسیلاتورها قابل مشاهده است و اندیکاتورهای دیگر فاقد این خصوصیت مهم هستند.
• مفهوم واگرایی در قیمت دارایی فقط در اسیلاتورها صادق است و اندیکاتورها هرگز اطلاعاتی در مورد واگرایی در قیمت فراهم نمی‌کنند.

اندیکاتور های مهم در تحلیل تکنیکال

پس از آشنایی با اندیکاتورها، کاربردها و دسته‌بندی آنها، برخی از مهم ترین اندیکاتورهای مورد استفاده توسط معامله‌گران را به طور خلاصه مرور می‌کنیم. پرکاربردترین اندیکاتورها در تحلیل تکنیکال عبارتند از:‌

1. اندیکاتور بولینگر باند (Bollinger Bands)

   اندیکاتور بولینگر باند که توسط جان بولینگر ابداع شده شامل دو نوار نوسانی است که در بالا و پایین یک میانگین متحرک حرکت می‌کند. زمانی که میزان نوسانات در قیمت یک دارایی افزایش یابند، باندهای این اندیکاتور پهن تر می‌شوند و زمانی که نوسانات کاهش ‌یابند، فاصله بین این باندها نیز کم می شود. کاهش فاصله بین این باندها ممکن است به عنوان سیگنال مهمی برای تغییر جهت روند قیمتی یک دارایی در نظر گرفته شود. البته این اندیکاتور به تنهایی نمی‌تواند مورد استفاده قرار گیرد، بلکه باید در کنار سایر اندیکاتورها مورد ارزیابی قرار بگیرد تا نتیجه منطقی حاصل شود.

ساختار بولینگر باند

• میانگین متحرک ساده (Simple Moving Average) : معمولاً در بازه زمانی ۲۰ روزه تنظیم می‌شود.
• باند بالایی : با استفاده از دو انحراف معیاری تخمین زده می‌شود که از میانگین متحرک ساده بیشتر هستند.
• باند پایینی : با استفاده از دو انحراف معیاری تخمین زده می‌شود که از میانگین متحرک ساده کمتر هستند.

کاربردهای بولینگر باند

• باندهای پایین به‌ عنوان محدوده حمایت در نظر گرفته می‌شود. برخورد قیمت با باندهای پایین ناشی از افزایش فشار فروش است و در این محدوده، معمولاً تمایل به خرید سهم در بازار افزایش می‌یابد. همچنین می‌توان سطح مقاومت احتمالی را نیز از باندهای بولینگر تشخیص داد.
• از سوی دیگر، برخورد قیمت به باندهای بالایی نشان دهنده افزایش تقاضا است و معمولاً پس از برخورد قیمت به باند بالایی، تمایل به فروش در بازار بیشتر می‌شود.
• ترکیب این اندیکاتور با اسیلاتورهایی مانند RSI، کارایی و دقت تحلیل را افزایش می‌دهد.

2. ابر ایچیموکو (Ichimoku Cloud)

   اندیکاتور ابر ایچیموکو یک اندیکاتور همه‌کاره است که برای تشخیص خطوط حمایت و مقاومت، تشخیص روند قیمت، سنجش شتاب و در نهایت یافتن سیگنال های معاملاتی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این اندیکاتور توسط روزنامه نگاری ژاپنی به نام «گیوچی هوسودا» ابداع و در سال ۱۹۶۹، در کتاب هوسودا معرفی شده است.
   اندیکاتور ابر ایچیموکو با عنوان ایچیموکو کینکو هیو (Ichimoku Kinko Hyo) به معنی “نمودار تعادلی در یک نگاه” نیز شناخته می‌شود. زیرا تحلیلگر تکنیکال در یک نگاه می‌تواند روند را تشخیص داده و سیگنال های احتمالی در آن روند را جستجو کند. شاید اندیکاتور ابر ایچیموکو در نمودار کمی پیچیده به نظر برسد، اما در واقع اندیکاتوری ساده و بسیار کاربردی است. در کل، این اندیکاتور دارای مفاهیمی ساده و قابل درک بوده و سیگنال های حاصل از آن نیز کاملاً تعریف شده هستند.

کاربردهای اندیکاتور ابر ایچیموکو

• شناسایی نقاط حمایت و مقاومت
• شناسایی روند سهم
• کسب اطلاعات مهم از سهم در بازه زمانی کوتاه
• شناسایی جهت و قدرت روند
• سیگنال های ورود و خروج از سهم
• شناسایی نقاط برگشت قیمت سهم
• تعیین حد ضرر

3. میانگین متحرک (Moving Average)

   اندیکاتور میانگین متحرک یا مووینگ اوریج جزء اندیکاتورهای روندی دسته بندی می‌شود که از داده های قیمت استفاده می‌کند. نکته مهم در مورد این اندیکاتور این است که قیمت آینده را پیش بینی نمی‌کند، بلکه مسیر فعلی را مشخص می‌نماید. نوسان میانگین های متحرک نسبت به قیمت‌ کمتر است چون بر اساس میانگین قیمت‌های گذشته ارزیابی می‌شود. بنابراین، اندیکاتور میانگین متحرک باعث می‌شود تا تغییرات قیمت به صورت هموارتری دیده شده و نویزهای قیمت گرفته شوند.
   این اندیکاتور مبنای برخی اندیکاتورهای دیگر مانند باندهای بولینگر، MACD و غیره است. اندیکاتورهای میانگین متحرک ساده (SMA) و میانگین متحرک نمایی (EMA) دو نوع میانگین متحرک پرطرفدار محسوب می‌شوند. این میانگین های متحرک بیشتر به منظور تشخیص مسیر قیمت، روند و یافتن محدوده های احتمالی حمایت و مقاومت مورد استفاده قرار می‌گیرند.
   به طور کلی، مووینگ اوریج یک اندیکاتور پیرو (Lagging) و روندی (Trend) است و به همین دلیل، در انتقال سیگنال با تأخیر عمل می‌کند. در نگاه اول، شاید برای بسیاری از معامله گرانی که به دنبال دریافت سیگنال هستند، چنین ویژگی چندان خوشایند نباشد اما اگر ما هم جزء افرادی باشیم که بر اساس روند معامله می‌کنند، میانگین متحرک می‌تواند اطلاعات مفیدی را در اختیار ما قرار دهد.
   میانگین های متحرک ما را ترغیب خواهند کرد که بر اساس روند معامله کنیم. مانند بیشتر اندیکاتورهای تکنیکال، نمی‌توانیم از اندیکاتور میانگین متحرک (MA) به تنهایی استفاده کنیم. ترکیب میانگین متحرک با اندیکاتور RSI احتمالاً می‌تواند سیگنال های بهتری را در اختیار ما قرار دهد. لازم است تا در کنار اندیکاتور یا سبکی که برای تحلیل و معامله استفاده می‌کنیم، از مووینگ اوریج نیز استفاده نماییم.

4. اندیکاتور MACD

   اندیکاتور MACD مخفف عبارت انگلیسی Moving Average Convergence Divergence به معنی “میانگین متحرک همگرا واگرا” است و به عنوان یکی از مؤثرترین و بهینه ترین اندیکاتورهای مومنتوم شناخته می‌شود. اندیکاتور MACD جزء اندیکاتورهای پیرو و دنبال کننده روند در نظر گرفته می‌شود و از نوع اسیلاتورهاست.
   استفاده از این اندیکاتور با هدف به دست آوردن شاخص شتاب روند (صعودی یا نزولی بازار) است. در واقع، شتاب روند از دو مؤلفه تشکیل شده است که شامل خط سیگنال و خط مکدی (MACD) می‌شود. خط سیگنال نیز برابر با میانگین متحرک نمایی 9 روزه خط مکدی (MACD) است. باید خاطرنشان کنیم که خط مکدی نیز از میانگین متحرک نمایی 14 روزه تشکیل شده است. با استفاده از دو مؤلفه یاد شده می‌توانیم چنین برآورد کنیم که هیستوگرام مکدی با خط سیگنال منهای خط مکدی (MACD) برابر است.

5. اندیکاتور ATR

   اندیکاتور ATR که مخفف عبارت Average True Range به معنی برد واقعی میانگین است، برای شناسایی نوسانات بازار و پیش بینی تغییرات قدرتمند قیمتی استفاده می‌شود. روش استفاده از این شاخص به این صورت است که تفاضل بین بالاترین قیمت در یک بازه زمانی مشخص و پایین ترین قیمت آن در همان بازه زمانی محاسبه می‌شود. در بیشتر موارد، میانگین در یک دوره زمانی 14 روزه در نظر گرفته می‌شود.
   باید به خاطر داشته باشیم که اندیکاتور برد واقعی میانگین (ATR) اطلاعاتی درباره جهت بازار در اختیار ما قرار نمی‌دهد و فقط میزان نوسانات موجود در بازار را مشخص می‌کند. اگر بازار شاهد نوسانات شدیدی باشد، به صورتی که کندل های بزرگی در سطح بازار شکل گیرد، باید منتظر اندیکاتور ATR نیز باشیم.
   

6. اندیکاتور RSI

   اندیکاتور RSI که مخفف عبارت Relative Strength Index است، یکی از محبوب ترین اندیکاتورهاست که از آن، برای پیش بینی نقاط بازگشت در روی نمودار استفاده می‌شود و بین اعداد 0 تا 100 متغیر است. اگر رقم این اندیکاتور بالاتر از 70 باشد، نشان دهنده خرید بیش از حد است، یعنی اشباع خرید صورت گرفته و اگر رقم پایین تر از 30 باشد، نشان دهنده فروش بیش از حد یعنی اشباع فروش است.
   ما با استفاده از این اندیکاتور می‌توانیم قدرت روند را شناسایی کنیم. برای مثال، در روند نزولی و با مشخص شدن کف قیمت های پایین تر، اگر RSI شکل گرفته پایین تر از کف قیمت قبلی باشد، روند نزولی همچنان ادامه دار خواهد بود.

7. اندیکاتور MFI

   اندیکاتور MFI مخفف عبارت انگلیسی Money Flow Index به معنای شاخص جریان نقدینگی است. اندیکاتور MFI که جزء اسیلاتورها محسوب می‌شود، با استفاده از قیمت و حجم معاملات، میزان ورود و خروج نقدینگی به بازار را مشخص می‌کند و با نوسان بین 0 تا 100 آن ‌را نشان می‌دهد.
   سطوح 20 و 80 به عنوان سطوح اصلی شناخته شده در اندیکاتور MFI سیگنال خرید و فروش را صادر می‌کنند. در حقیقت، ورود نمودار به محدوده ای پایین تر از 20 نشان دهنده تخلیه هیجان فروشندگان و کاهش خروج پول خواهد بود که قاعدتاً می‌تواند سیگنال خرید باشد. علاوه بر این، سطوح بالای 80 نیز حاکی از اشباع ورود نقدینگی است و طبیعتاً سیگنال فروش را صادر می‌کند.

8. اندیکاتور CCI

   اندیکاتور CCI مخفف عبارت انگلیسی Commodity Channel Indicator و به معنی شاخص کانال کالا است. این اندیکاتور معمولاً بین دو سطح 100- و 100+ نوسان دارد و حرکت خارج از این محدوده نشان دهنده ضعف یا قدرت زیاد روند قیمتی است. برای محاسبه اندیکاتور CCI، اختلاف بین میانگین قیمت و میانگین متحرک در یک دوره 20 روزه (تعداد دوره قابل تغییر است) را در ضریبی از انحراف میانگین مطلق تقسیم می‌کنیم.
   شکست و نزول نمودار به سطوح کمتر از 100 ممکن است نشان دهنده آغاز یک روند نزولی و سیگنال فروش باشد. همچنین، صعود نمودار به مقادیر بیشتر از 100- را می‌توانیم آغازگر یک روند صعودی و به عنوان سیگنال خرید در نظر بگیریم.
   گاهی اوقات، کاهش اندیکاتور CCI و ورود آن به محدوده ای در سطح کمتر از 100+ می‌تواند تنها یک پولبک به خط حمایت و نه شروع روندی نزولی باشد. علاوه بر این، شکست نمودار CCI و ورود به محدوده بالاتر از سطح 100- نیز ممکن است پولبک به خط مقاومت و نه شروع روندی صعودی باشد. البته بررسی واگرایی بین اندیکاتور CCI و نمودار قیمت و استفاده از سایر ابزارهای تحلیل تکنیکال می‌تواند به ما کمک کند تا تحلیل دقیق‌تری را انجام دهیم.
   

9. اندیکاتور استوکاستیک (Stochastic)

   بدون شک، اندیکاتور استوکاستیک پرطرفدارترین اندیکاتور در بین اسیلاتورهاست و در بازارهای پرنوسانی مثل بازار ارز و بازار آتی بسیار پرکاربرد است. با استفاده از این اندیکاتور می‌توانیم سرعت حرکت قیمت یک دارایی را در روند‌های صعودی و نزولی بررسی کنیم. هنگامی که در یک روند صعودی، این اندیکاتور هشدار صادر می‌کند، نشان دهنده این است که سرعت حرکت صعودی در حال کاهش است و در نتیجه، این مسیر در یک نقطه متوقف می‌شود. عکس این قضیه نیز کاملاً صادق است.

10.  اندیکاتور ADX

    اندیکاتور ADX یا شاخص میانگین جهت دار (Average Directional Index)، یک ابزار تحلیل تکنیکال در بازارهای مالی است که برای ارزیابی قدرت یک روند قیمت یا نوسانات بازار به کار می‌رود. این اندیکاتور توسط ولز وایلدر در دهه ۷۰ معرفی شد و در بسیاری از سیستم های معاملاتی استفاده می‌شود. ADX بر روی یک مقیاس از ۰ تا ۱۰۰ نمایش داده می‌شود. به طور کلی، یک ADX با مقدار زیر ۲۰ نشان دهنده یک بازار بدون روند یا با روند ضعیف است، در حالیکه یک ADX بالای ۲۵ می‌تواند نشان دهنده یک روند قوی باشد. مقادیر بسیار بالا، مثل ۴۰ یا بیشتر، معمولاً نشان دهنده روندهای بسیار قوی هستند.
    از ADX معمولاً به همراه دیگر اندیکاتورها مانند +DI و -DI (اندیکاتورهای جهت دار مثبت و منفی) استفاده می‌شود تا تایید شود که روند فعلی به سمت بالا یا پایین است. همچنین این امکان را فراهم می‌آورد تا معامله گران با استفاده از ADX بتوانند بهینه ترین زمان برای ورود یا خروج از یک معامله را تعیین کنند.

11. اندیکاتور پارابولیک سار

    اندیکاتور پارابولیک سار یا Parabolic SAR (Stop and Reverse) ابزاری تکنیکال است که برای تعیین جهت قیمت (صعودی یا نزولی) و همچنین تعیین نقاط ورود و خروج از بازار استفاده می‌شود. در نمودارهای قیمت، پارابولیک سار به صورت نقاط یا خطوط روی نمودار قرار می‌گیرد. وقتی نقاط زیر قیمت ها قرار گرفته باشند، نشان دهنده روند صعودی است و زمان مناسبی برای خرید محسوب می‌شود. وقتی نقاط بالای قیمت ها باشند، روند نزولی است و پیشنهاد فروش داده می شود.
    این اندیکاتور دارای دو پارامتر اصلی است، یعنی AF (Acceleration Factor) و EP (Extreme Point)، که براساس آنها محاسبات انجام می‌شود. پارابولیک سار به صورت داینامیک (پویا) عمل می‌کند و با تغییرات قیمت تنظیم می‌شود، این امر می‌تواند به معامله گران کمک کند تا استراتژی های معاملاتی خود را به صورت لحظه‌ای ارزیابی و تنظیم کنند. در کل، پارابولیک سار یک اندیکاتور مناسب برای تجارت در بازارهای با روند قوی است، اما در بازارهای بدون روند ممکن است کارایی کمتری داشته باشد.