معاملات نوسانی یا سوئینگ تریدینگ یک استراتژی معاملاتی رایج است که برای تریدرهای مبتدی می‌تواند ایدهآل باشد. با توجه به وسعت زمانی قابل مدیریتی که در این شکل از معاملات وجود دارد، این نوع معاملات روشی نسبتاً راحت برای معامله‌گری در بازار است. معاملات نوسانی در بیشتر بازارهای مالی مانند بازار فارکس، سهام و ارز دیجیتال، فعال هستند.
در این مقاله قصد داریم تا معاملات نوسانی را به طور کامل مورد بررسی قرار دهیم تا بهتر بتوانیم تصمیم بگیریم که آیا این روش معاملاتی برای ما مناسب است یا نه.
منظور از معاملات نوسانی یا سوئینگ تریدینگ چیست؟
تریدرهایی که از استراتژی معاملات نوسانی استفاده میکنند، به دنبال سود بردن از حرکات قیمت در یک بازه زمانی (تایم فریم) کوتاه تا متوسط هستند. هدف معاملهگر از روش معاملات نوسانی، گرفتن نوسانات یا سوئینگ‌های بازار است که طی چند روز تا چند هفته ایجاد می‌شوند.
در کل، دو نوع نوسان وجود دارد که تریدرها به آنها توجه میکنند:
- نوسان اوج (Swing Highs): زمانی که بازار پیش از عقب‌نشینی یا پولبک، سقفی تشکیل می‌دهد و فرصتی را برای یک معامله شورت (Short) فراهم میکند.
- نوسان پایین (Swing Lows): زمانی که بازار اُفت کرده و سپس جهش میکند، فرصتی برای یک معامله لانگ (Long) فراهم میکند.
استراتژی معاملات نوسانی در بازارهای ترند (روند دار) بیشترین کاربرد را دارند. اگر روندی قوی در یک بازه زمانی بالاتر وجود داشته باشد، فرصت‌های معاملاتی نوسانی فراوان بوده و تریدرهایی که از استراتژی معاملات نوسانی استفاده میکنند، می‌توانند از نوسانات قیمت بهره بیشتری ببرند.
با این حال، انجام معاملات نوسانی در یک بازار در حال تثبیت دشوارتر است. در هر حال، در صورتی که بازار به سمت محدوده نوسان (sideway) حرکت کند، سود بردن از تغییرات بزرگ قیمت کار راحتی نخواهد بود.
چگونه از معاملات نوسانی درآمد کسب کنیم؟
همان طور که پیش از این گفته شد، هدف تریدرهای نوسانی این است که از نوسانات قیمتی که از چند روز تا چند هفته ایجاد می‌شوند، سود به دست آورند. به همین دلیل، معامله‌گران نوسانی موقعیت‌های معاملاتی بیشتری در مقایسه با معامله‌گران روزانه در اختیار دارند.
معامله‌گران نوسانی معمولاً از تحلیل تکنیکال، البته نه لزوماً به اندازه معامله‌گران روزانه، برای معامله استفاده میکنند. به دلیل این که رویدادهای فاندامنتال ممکن است در طول چند هفته رخ دهند، تریدرهای نوسانی ممکن است از تحلیل فاندامنتال نیز در انجام معاملات خود استفاده کنند.
با این وجود، پرایس اکشن، الگوهای نمودار شمعی، سطوح حمایت و مقاومت و اندیکاتورهای تکنیکال معمولاً برای شناسایی استراتژی‌های معاملاتی مورد استفاده قرار می‌گیرند. برخی از محبوب‌ترین اندیکاتورهایی که توسط تریدرهای نوسانی استفاده می‌شوند، شامل میانگین های متحرک (MA)، شاخص قدرت نسبی (RSI)، باندهای بولینگر و ابزار فیبوناچی اصلاحی هستند.
تریدرهای نوسانی اغلب نمودارها را در دوره‌های زمانی متوسط به بالا بررسی میکنند. در واقع لازم است که یک روند صعودی یا نزولی قوی در بازه زمانی بالاتر تأیید شده باشد. با این حال ممکن است آنها چارچوب‌های زمانی مانند نمودار ۱ ساعته، ۴ ساعته و ۱۲ ساعته را نیز مورد بررسی قرار دهند تا نقاط ورود و خروج خاصی را در آنها پیدا کنند. به عنوان مثال، تریگر های ورود به معامله ممکن است از یک شکست (breakout) یا پولبک در یک بازه زمانی پایین‌تر به دست آمده باشند.
با وجود این، احتمالاً مهم‌ترین تایم فریم برای معاملات نوسانی، نمودار روزانه است. استراتژی‌های معاملاتی و سرمایه‌گذاری می‌توانند به طور قابل توجهی بین معامله‌گران مختلف تفاوت داشته باشند. لازم به ذکر است که آن چه ما در اینجا درباره آن صحبت کردیم، قوانین ثابتی نیستند و تنها نمونه‌های رایجی محسوب می‌شوند.
معاملات نوسانی یا معاملات روزانه؟
در حالی که تریدرهای روزانه قصد دارند بر اساس حرکات کوتاه مدت قیمت سرمایه‌گذاری کنند، تریدرهای نوسانی به دنبال حرکت‌های بزرگتر آن هستند. در حقیقت، معاملات روزانه یک استراتژی معاملاتی فعال‌تر است که در آن، معامله‌گران لازم است به طور مداوم، بازار را زیر نظر داشته باشند. علاوه بر این، آنها پوزیشن های معاملاتی را برای بیشتر از یک روز باز نمی‌گذارند.
در مقابل، تریدرهای نوسانی ممکن است رویکرد منفعلانه‌تری در پیش گیرند. از آنجا که هدف این تریدرها سود بردن از تغییرات قیمتی است که مدت زمان بیشتری طول می‌کشند، آنها می‌توانند کمتر پوزیشن خود را نظارت کنند. به دلیل آن که این حرکات قیمتی بزرگتر هستند، معامله‌گران نوسانی می‌توانند حتی از تعداد کمی معامله برنده، سود چشمگیری به دست آورند.
تریدرهای روزانه تقریباً به صورتی انحصاری از تحلیل تکنیکال بهره می‌برند. معامله‌گران نوسانی اغلب ترکیبی از تحلیل تکنیکال و فاندامنتال را استفاده میکنند؛ البته آنها معمولاً تأکید بیشتری بر استفاده از تحلیل تکنیکال دارند.
حال، باید بررسی کنیم که در میان معاملات روزانه یا معاملات نوسانی، کدام یک برای ما بهتر است و کدام یک از دوره‌های زمانی کوتاه‌تر تا بلندتر یا تحلیل تکنیکال یا فاندامنتال برای ما مناسب‌تر است. پاسخ به این سوالات به ما کمک میکند تا متوجه شویم که چه استراتژی معاملاتی با شخصیت، سبک معاملاتی و اهداف سرمایه‌گذاری ما تطابق دارد.
ما می‌توانیم نقاط قوت خود را در نظر گرفته و سبک معاملاتی را انتخاب نماییم که به بهترین صورت، این نقاط قوت را تقویت میکند. برخی از معامله‌گران ترجیح میدهند به سرعت وارد معامله شده و از آن خارج شوند و در زمان خواب، نگران پوزیشن‌های باز خود نباشند. برخی دیگر از معامله‌گران نیز هنگامی تصمیمات بهتری می‌گیرند که زمان بیشتری در مورد برنامه‌های معاملاتی خود در اختیار داشته باشند.
ما می‌توانیم استراتژی‌های مختلف را بررسی کنیم تا ببینیم کدام یک بهترین نتایج را برای ما به همراه خواهد داشت. علاوه بر این می‌توانیم پیش از اجرای استراتژی‌ها در برنامه معاملاتی واقعی خود، معاملات کاغذی (ترید دمو) را انجام دهیم.
چرا مدیریت ریسک در این نوع معاملات از اهمیت زیادی برخوردار است؟
مدیریت ریسک مهم‌ترین عامل برای موفقیت یک استراتژی معاملاتی نوسانی است. در حقیقت، هر پوزیشن معاملاتی باید تقریباً ۲ تا ۵ درصد از کل سرمایه حساب معاملاتی را درگیر کند. ممکن است باتجربه‌ترین و حرفه‌ای‌ترین تریدرها این مقدار را تا ۱۰ درصد افزایش دهند. این بدان معنی است که یک سبد دارایی شامل پنج معامله نوسانی به طور متوسط ۱۰ تا ۲۵ درصد از کل سرمایه حساب معاملاتی را به خود اختصاص می‌دهد.
نکته کلیدی در معاملات نوسانی به حداقل رساندن ضرر است. نسبت ریسک به ریوارد مطلوب در این نوع معاملات نیز ۳:۱ است.
حد ضرر نیز ابزاری حیاتی در مدیریت ریسک محسوب می‌شود. با تعیین حد ضرر، معاملهگر دقیقاً می‌داند که چه میزان از سرمایه‌اش در معرض خطر است چون ریسک هر پوزیشن به تفاوت بین قیمت فعلی و قیمت توقف محدود می‌شود. تعیین حد ضرر روشی کارآمد برای مدیریت ریسک در هر معامله است.
استراتژی‌های معاملات نوسانی
معامله‌گران می‌توانند استراتژی‌های زیادی را برای تعیین زمان مناسب خرید و فروش بر اساس تحلیل تکنیکال به کار گیرند که به عنوان نمونه، به موارد زیر اشاره می‌کنیم:
- تقاطع صعودی یا نزولی میانگینهای متحرک
- تریگرهای حمایت و مقاومت
- تقاطع میانگین متحرک همگرایی/واگرایی (MACD)
- استفاده از الگوی فیبوناچی اصلاحی که سطوح حمایت و مقاومت و احتمال بازگشت قیمت را مشخص میکند.
تریدرها معمولا از میانگین متحرک (MA) برای تعیین سطوح حمایت (پایین) و مقاومت (بالا) یک محدوده قیمتی استفاده میکنند. با وجودی که برخی از معامله‌گران از میانگین متحرک ساده (SMA) برای تعیین این سطوح استفاده میکنند، میانگین متحرک نمایی (EMA) تأکید بیشتری بر آخرین نقاط داده دارد.
برای مثال، یک تریدر ممکن است از میانگینهای متحرک نمایی ۹، ۱۳ و ۵۰ روزه برای جستجوی نقاط تقاطع استفاده نماید. زمانی که قیمت به بالاتر از میانگین متحرک افزایش یافته یا از میانگینهای متحرک فراتر می‌رود، نشان می‌دهد که قیمت در روند صعودی قرار دارد. زمانی که قیمت به زیر میانگینهای متحرک نمایی می‌رسد، این سیگنالی نزولی است که نشان می‌دهد تریدر باید از پوزیشن‌های لانگ خارج شده و احتمالاً وارد پوزیشن شورت شود.
مزایای معاملات نوسانی
معاملات نوسانی می‌تواند به عنوان استراتژی فوق‌العاده‌ای برای تسلط بر معامله‌گری در نظر گرفته شود. علاوه بر این، انجام این گونه معاملات به اندازه سایر استراتژی‌های معاملاتی بازار فارکس سخت نیست. این نوع معاملات از مزایای دیگری نیز برخوردار است که در ادامه، به آنها اشاره می‌کنیم:
- استراتژی بلندمدت: در مقایسه با سایر انواع معاملات، در معاملات نوسانی نیازی به صرف ساعت‌ها وقت برای نظارت بر معاملات نیست چون این نوع از معاملات ممکن است روزها یا حتی هفته‌ها طول بکشند.
- تنش و هیجان کمتر: بسیاری از معامله‌گران به دلیل طولانی‌تر بودن بازه زمانی و دفعات کمتر معاملات، معاملات نوسانی را در مقایسه با معاملات روزانه، با استرس کمتری انجام میدهند.
- معامله به صورت پاره وقت: به دلایل فوق، ما می‌توانیم مطابق با سبک زندگی خود معامله کنیم و حتی شغل تمام وقت خود را حفظ نماییم.
- نوسانات: به دلیل ماهیت جفت ارزها، نوسانات بازار از اهمیت زیادی برخوردار است. بازار جفت ارزها بسیار پر نوسان است که می‌تواند برای تریدرهای نوسانی باتجربه جذاب باشد.
معایب معاملات نوسانی
تعجبی ندارد که معاملات نوسانی ممکن است چالش‌هایی را هم برای تریدر بی‌تجربه و هم حرفه‌ای ایجاد نماید. در این قسمت، به تعدادی از این چالش‌ها و معایب این معاملات اشاره می‌کنیم:
- انجام معاملات نوسانی ممکن است به زیان‌های چشمگیری منجر شود چون پوزیشن این دسته از معاملات در مقایسه با معاملات روزانه مدت بیشتری باز هستند.
- تغییر ناگهانی بازار می‌تواند به زیان‌های قابل‌توجهی منجر شود.
- زمان‌بندی سوئینگ‌های بازار ممکن است حتی برای معامله‌گران باتجربه بازار فارکس نیز دشوار باشد.
- معامله‌گران نوسانی معمولا روندهای بلندمدت را به نفع حرکات کوتاه مدت بازار از دست میدهند.
سخن پایانی
معاملات نوسانی یکی از استراتژی‌های معاملاتی رایج در بازارهای مالی مانند فارکس است. تریدرهای نوسانی بسته به استراتژی معاملاتی که استفاده میکنند، معمولاً چند روز یا چند هفته پوزیشن‌های معاملاتی خود را باز نگه می‌دارند.
جذابیت معاملات نوسانی در بازار فارکس بیشتر به خاطر سطح نسبتاً پایین‌تر تعهد زمانی و استرس آن در مقایسه با سایر اشکال معامله است.
ساده‌ترین راه برای فهمیدن این که بین معاملات روزانه و معاملات نوسانی، کدام یک برای ما مناسب‌تر است، این است که هر دوی این روش‌ها را امتحان کنیم و ببینیم کدام یک برای سبک معاملاتی ما مناسب‌تر است. بهتر است ابتدا با استفاده از یک حساب آزمایشی یا دمو تمرین کنیم. آشنایی با اصول مدیریت ریسک پیش از انجام معاملات، مانند حد ضرر و روشهای مختلف محاسبه حجم پوزیشن معاملاتی نیز می‌تواند برای ما مفید باشد.
سوالات متداول
تفاوت اصلی بین معاملات نوسانی و معاملات روزانه چارچوب زمانی مورد استفاده برای انجام معاملات است. در حالی که معاملات روزانه بر حرکت‌های کوتاه مدت قیمت در طول یک روز متمرکز است، هدف از انجام معاملات نوسانی به دست آوردن سود از حرکت‌های بلندمدت در طول یک روز یا هفته است.
انتخاب هر یک از این روشهای معاملاتی به علاقه شخصی و میزان ریسکپذیری ما بستگی دارد. انجام معاملات روزانه برای افرادی ایدهآل است که زمان انجام معاملات مکرر روزانه را دارند، در حالی که کسانی ترجیح میدهند معاملات نوسانی را انجام دهند که اگر پوزیشن معاملاتی خود را برای مدت زمان طولانیتری باز نگه دارند، بهتر عمل میکنند.
این مسئله به معاملهگر بستگی دارد اما یکی از بهترین شاخصها برای انجام معاملات نوسانی، میانگینهای متحرک (MA) است که میانگین حرکات قیمت بازار را در یک دوره معین محاسبه کرده و نشان میدهند. این شاخص به هموار کردن هر گونه جهش کوتاه مدت کمک میکند و بنابراین برای معاملات نوسانی طولانی مدت ایدهآل است.
برای تعیین سطح حمایت و مقاومت از میانگین متحرک نمایی استفاده کنیم بهتره یا ساده کدومشون دقیق تره؟
تریدرها معمولا از میانگین متحرک (MA) برای تعیین سطوح حمایت (پایین) و مقاومت (بالا) یک محدوده قیمتی استفاده میکنند. با وجودی که برخی از معامله‌گران از میانگین متحرک ساده (SMA) برای تعیین این سطوح استفاده میکنند، میانگین متحرک نمایی (EMA) تأکید بیشتری بر آخرین نقاط داده دارد.
با تشکر فراوان
به نظرم معاملات نوسانی از نظر تایم فریم حالت متعادل تری برای تریدرهای آماتور داره . نه تایمش زیادی کوتاست مثل اسکلپ و نه بیش از حد بلند مدت