استیک اتریوم چیست و چگونه با استیکینگ اتریوم سود خود را افزایش دهیم؟

استیک اتریوم چیست؟ این فرآیند چه تاثیری بر شبکه اتریوم می گذارد؟ چگونه می توان در فرآیند استیکینگ اتریوم شرکت کرد؟

استیک کردن (staking) فرآیندیست که برای امنیت شبکه و تایید تراکنش‌ها انجام می‌شود. این فرآیند در الگوریتم اجماع اثبات سهام (pos) اتفاق می‌افتد و در آن اعتبارسنج‌ها موظف هستند مقداری از ارز اتر را در شبکه بلاک چین قفل کنند. اعتبارسنج‌ها در ازای این کار سود سالیانه دریافت می‌کنند. در این مقاله قصد داریم تا این فرآیند را به صورت کامل مورد بررسی قرار دهیم.

اتریوم و تغییرات بزرگ

اتریوم همانند شبکه بیت کوین، از الگوریتم اثبات کار (pow) استفاده می کرد. در این الگوریتم کاربر دستگاه‌های ماینر خود را به شبکه وصل می‌کند تا به تایید تراکنش‌ها و ایجاد بلوک جدید بپردازد. این الگوریتم به خوبی در شبکه اتریوم اجرا می‌شد؛ اما با افزایش ترافیک و سختی شبکه، اجرای این الگوریتم بسیار سخت شد.

توسعه دهندگان شبکه اتریوم برای رفع این مشکل، پیشنهاد مهاجرت از الگوریتم اثبات کار به الگوریتم اثبات سهام را دادند. این تصمیم برای افزایش مقیاس پذیری شبکه و کاهش ماینرهای آن گرفته شد. اولین گام برای تغییر الگوریتم شبکه و ورود به الگوریتم PoS، زنجیره بیکن بود. زنجیره بیکن (beacon chain) آپدیتی از شبکه بود که در آن کاربران می‌توانستند علاوه بر استخراج ETH، آن را استیک کنند و در پردازش شبکه مشارکت داشته باشند. سرانجام در آپدیت مرج (merge)، دو الگوریتم اثبات سهام و اثبات کار ادغام شدند و الگوریتم PoW به طور کامل از شبکه حذف شد.

قبل از آپدیت مرج، تغییرات بزرگی نظیر آپدیت شاردینگ و شانگهای نیز اتفاق افتاد. این آپدیت‌ها برای ایجاد راه حل‌های ساده برای انتقال ماینرها به الگوریتم PoS و افزایش مقیاس پذیری شبکه انجام شدند. بعد از آپدیت مرج، دیگر کاربران شبکه نمی‌توانند استخراج کنند و برای مشارکت در پردازش شبکه، باید از فرآیند استیکینگ استفاده کنند.

استیک اتریوم چیست؟

فرآیند استیکینگ یا استیک کردن فرآیندیست که در آن افراد رمز ارز یک شبکه را در آدرس‌های مشخصی از شبکه نگهداری و قفل می‌کنند تا بتوانند در تایید تراکنش‌ها و پردازش شبکه کمک کنند. فرآیند استیک کردن باعث افزایش امنیت و عملکرد شبکه می‌شود و در عین حال دارای یک سود مشخص برای افراد است.

شبکه اتریوم با مهاجرت از الگوریتم اثبات کار به اثبات سهام، فرآیند استیکینگ را روی شبکه خود ایجاد کرده است. کاربران می‌توانند با خرید ارز اتر (ETH) از طریق صرافی‌ها و کیف پول‌ها اقدام به استیک کنند. البته روش‌های مختلفی برای استیک اتریوم وجود دارد که بسته به نوع سرمایه گذاری و مدیریت ریسک، برای هر شخص متفاوت است.

فرآیند استیکینگ علاوه بر شبکه اتریوم، در چندین ارز دیجیتال دیگر مانند بایننس کوین، کاردانو، سولانا و غیره انجام می‌شود. کاربران می‌توانند از طریق سایت stakingrewards.com اطلاعات دقیق استیکینگ هر ارز دیجیتال را مشاهده و بررسی کنند.

مقایسه استیکینگ و ماینینگ

فرآیند ماینینگ اولین فرآیندی بود که در دنیای کریپتوکارنسی به منظور تایید تراکنش‌ها اجرا شد. این فرآیند در شبکه‌هایی که از الگوریتم اثبات کار استفاده می‌کنند اجرا می‌شود. فرآیند استیکینگ بعد از فرآیند ماینینگ ساخته شد. این فرآیند با هدف برطرف کردن مشکلات ماینینگ طراحی شد. هر دو فرآیند دارای یک سری شباهت‌ها و تفاوت‌ها هستند که ذکر کردن آن‌ها خالی از لطف نیست. این موارد به صورت خلاصه به شرح زیر است:

شباهت های استیکینگ و ماینینگ

1. هر دو نقش مهمی در عملکرد شبکه بلاک چینی دارند و وجود آن‌ها برای شبکه لازم است تا بتواند امنیت و عملکرد مناسبی داشته باشد.
2. هر دو فرآیند باعث ایجاد کوین یا توکن‌های جدید می‌شوند.
3. ماینرها و اعتبارسنج‌ها با انجام هر کدام از فرآیندها، از شبکه پاداش دریافت می‌کنند.

تفاوت های استیکینگ و ماینینگ

1. میزان مصرف انرژی در فرآیند ماینینگ بسیار زیاد است و یک خطر محیط زیستی تلقی می‌شود. در حالیکه استیکینگ به انرژی بالایی نیاز ندارد و مشکلات زیست محیطی ایجاد نمی‌کند.
2. در فرآیند ماینینگ، ماینر با حل معادلات پیچیده ریاضی می‌تواند بلاک جدید ایجاد کند. در حالیکه در استیکینگ، نودها با قفل کردن دارایی‌های خود در قراردادهای هوشمند، می‌توانند به سادگی بلاک جدید خلق کنند.
3. در ماینینگ کاربر باید تجهیزات قدرتمند و گران قیمتی را تهیه نماید تا بتواند پاداش دریافت کند. در صورتی که در استیکینگ این هزینه بسیار کمتر است و اعتبارسنج‌ها با قفل کردن دارایی‌های خود می‌توانند در شبکه مشارکت داشته باشند.

چگونه اتریوم استیک کنیم؟

روش‌های مختلفی برای استیک اتریوم وجود دارد. انتخاب این روش‌ها بسته به میزان ریسک پذیری و مقدار دارایی افراد متفاوت است. این روش‌ها به شرح زیر هستند:

1. استیک انفرادی از طریق ایجاد شبکه اعتبارسنج
   در روش استیک انفرادی، کاربر با داشتن حداقل 32 رمز ارز اتر، می‌تواند به یک اعتبارسنج در شبکه تبدیل شود. افرادی که تمایل دارند در این روش استیک کنند؛ باید ابتدا 32 رمز ارز اتر خود را در شبکه قفل کنند و سپس دستگاه پردازشی مخصوص شبکه را به آن وصل نمایند. دستگاه‌های پردازشی اتریوم نسبت به دستگاه‌های استخراج بیت کوین هزینه پایین‌تر و مصرف انرژی کمتری دارند.
   افراد باید دستگاه‌های خود را به صورت 24 ساعته و آنلاین به شبکه متصل کنند تا شبکه بتواند پردازش اطلاعات را در هر زمانی و با سرعت بالا انجام دهد. در صورت قطع شدن دستگاه پردازشگر، امکان جریمه شدن توسط شبکه وجود دارد. شبکه جریمه را از 32 اتریوم استیک شده برمی‌دارد. همچنین افراد باید اترهای خود را به صورت یکسال به طور کامل در شبکه استیک کنند و حق برداشت دارایی خود را ندارند.
   در این روش کاربر به صورت کامل پاداش شبکه را دریافت می‌کند. پاداش شبکه به صورت نرخ سود سالیانه پرداخت می‌شود که در حال حاضر حدود 5 درصد است. این روش را می‌توان سخت‌ترین روش استیک اتریوم دانست؛ زیرا اولا نیاز به مقدار زیادی سرمایه اولیه (32 اتریوم و هزینه دستگاه) دارد و دوما نیاز به اینترنت و سیستمی دارد که به صورت 24 ساعته به شبکه متصل باشد.
2. استیک انفرادی از طریق اشتراک دارایی
   برخی از کاربران تمایل به استیک انفرادی دارند اما نمی‌خواهند از سخت افزارها استفاده کنند و به صورت 24 ساعته به شبکه وصل باشند. در این حالت کاربران می‌توانند 32 رمز ارز اتر خود را در سایر اعتبارسنج‌ها سپرده گذاری کنند.
   در این روش، همانند روش قبل، کاربر نیاز دارد تا حداقل 32 رمز ارز اتر را خریداری کند. سپس می‌تواند با بررسی سایت‌های اعتبارسنج‌ها، رمز ارزهای خود را به آن بسپارد تا بتواند در پاداش سالیانه شبکه سهیم باشد. معمولا این روش نیاز به یک اعتماد بین دو طرف دارد. سایت defiprime.com/staking وبسایت‌های اعتبارسنج‌ها را به صورت کامل و به تفکیک هر رمز ارز نمایش داده است. این وب سایت استخرهای استیکینگ را هم نشان می‌دهد.
3. استیک اتریوم از طریق استخرهای استیکینگ
   برخی از کاربران تمایل ندارند تا 32 رمز ارز اتر را خریداری کنند و یا توان خرید آن را ندارند. این دسته از کاربران می‌توانند با حداقل 0.001 رمز ارز اتر در استخرهای استیکینگ شرکت کنند تا بتوانند با مشارکت سایر کاربران، در پاداش شبکه سهیم باشند.
   استخرهای استیکینگ فضایی را برای مشارکت سایر کاربران با یکدیگر فراهم می‌کنند. نحوه استیک اتریوم در این استخرها بدین صورت است که افراد با واگذاری دارایی‌های خود به اعتبارسنج‌های استخر، در شبکه مشارکت می‌کنند. اعتبارسنج‌های استخر با دریافت دارایی کاربران و قفل کردن آن در شبکه، به پردازش و تایید تراکنش‌ها می‌پردازند.
   کاربران می‌توانند از طریق کیف پول‌های خود به استخرهای استیکینگ متصل شوند. همچنین بیشتر استخرهای استیکینگ محدودیتی در قفل کردن دارایی‌ها ندارند. در واقع نیازی نیست که کاربران به مدت 1 سال دارایی خود را در شبکه قفل کنند؛ بلکه آن‌ها می‌توانند در مدت زمان کمتری (معمولا 120 روز) یا هر زمان که نیاز دارند دارایی‌های خود را از استیک خارج کنند.
4. استیک اتریوم از طریق صرافی‌های متمرکز
   به جز استخرهای استیکینگ، کابران می‌توانند در برخی از صرافی‌ها به استیک اتریوم بپردازند. صرافی‌های متمرکز با جمع آوری تعداد زیادی از رمز ارز اتر، آن‌ها را به اعتبارسنج‌ها واگذار می‌کنند تا آن‌ها بتوانند در شبکه مشارکت داشته باشند. کاربران می‌توانند در صرافی‌های متمرکز همچون بایننس، کوکوین، کراکن و غیره اتریوم خریداری شده را استیک کنند و در پاداش شبکه سهیم باشند.
   صرافی های متمرکز مقداری از پاداش دریافتی از شبکه اتریوم را برداشت می‌کنند. در واقع دلیل متفاوت بودن پاداش سالیانه استیکینگ، میزان کارمزد صرافی‌ها و مقدار برداشت آن ها از سود استیکینگ است.
   وجود استیکینگ در صرافی های متمرکز اگرچه کار را برای کاربران آن صرافی راحت می‌کند؛ اما باعث ایجاد خطر در شبکه اتریوم می‌شود. صرافی های متمرکز به دلیل امنیت پایین و اتصال 24 ساعته به شبکه اینترنت، در معرض حمله هکرها قرار دارند. اگر هکرها بتوانند در صرافی های متمرکز نفوذ کنند؛ می‌توانند اتریوم های استیک شده را سرقت کرده و در روند اعتبارسنج ها اختلال ایجاد کنند.

ساده ترین روش برای استیک اتریوم

معمولا افراد برای استیک کردن یک ارز دیجیتال دو مورد را در نظر می‌گیرند:

1. حداقل مقدار لازم برای استیک
2. مدت زمان استیک

در حال حاضر استخرهای استیکینگ و صرافی های متمرکز کمترین مقدار لازم برای استیک اتریوم را از کاربران طلب می‌کنند. افراد با حداقل 0.001 اتر می‌توانند در پردازش شبکه اتریوم مشارکت داشته باشند و از آن پاداش دریافت کنند.

برای استیک کردن رمز ارزها می‌توانیم از صرافی های متمرکز یا کیف پول ها استفاده کنیم. کیف پول ها به دلیل امنیت بالاتر نسبت به صرافی ها، محبوبیت بیشتری بین کاربران دارند. افراد می‌توانند با خرید رمز ارز ETH از صرافی‌ها و انتقال آن به کیف پول خود، به استیک کردن اتریوم بپردازند. کیف پول‌هایی مانند تراست ولت، اتمیک ولت و متامسک جزو امن ترین کیف پول٬ها برای استیکینگ اتریوم به شمار می‌آیند.

برخی از کیف پول‌ها به صورت مستقیم به اعتبارسنج‌ها و استخرهای استیکینگ متصل می‌شوند. کیف پول اتمیک نیز جزو همین دسته از کیف پول‌هاست اما برخی دیگر از کیف پول‌ها مانند تراست ولت، امکان اتصال مستقیم به اعتبارسنج‌ها را ندارند. این کیف پول‌ها معمولا از طریق پلتفرم‌های غیر متمرکز به اعتبارسنج‌های اتریوم متصل می‌شوند. یکی از معروف‌ترین پلتفرم‌های غیرمتمرکز برای استیک اتریوم، پلتفرم LIDO است. کاربران می‌توانند با ذخیره رمز ارز اتر در کیف پول‌های خود و اتصال کیف پول به پلتفرم LIDO، به استیک اتریوم بپردازند.

آموزش استیکینگ اتریوم در اتمیک ولت

اتمیک ولت جزو کیف پول‌هایی است که به صورت مستقیم به اعتبارسنج‌ها و استخرهای استیکینگ متصل می‌شود و امکان استیک اتریوم را برای کاربران خود فراهم می‌کند. برای دانلود این کیف پول می‌توانید به وبسایت آن به آدرس atomicwallet.io مراجعه کنید. این کیف پول در سیستم عامل‌های اندروید، ios، ویندوز و مک قابل اجرا است. جهت آموزش بهتر، ما از نسخه ویندوز استفاده کرده‌ایم.

بعد از دانلود این کیف پول، آن را نصب کنید و وارد نرم افزار شوید. در صفحه زیر، اگر قبلا از این کیف پول استفاده می‌کردید، گزینه restore from backup را بزنید و عبارات بازیایی را وارد کنید. عبارات بازیابی شامل 12 کلمه می‌شود که در ابتدای ثبت نام توسط کیف پول دریافت می‌کنید. در صورتی که این عبارات را فراموش کرده باشید، نمی‌توانید به دارایی خود دسترسی داشته باشید.

در صورتی که حسابی در این کیف پول ندارید یا می‌خواهید یک حساب جدید باز کنید، گزینه create wallet را بزنید. بعد از آن باید یک رمز برای ورود به کیف پول خود تعریف کنید. بعد از ثبت رمز و تایید آن، اتمیک ولت به شما عبارت 12 کلمه‌ای را نشان می‌دهد. حتما این عبارات را در جایی یادداشت کنید.

بعد از یادداشت عبارات بازیابی، گزینه open wallet را بزنید. شما بعد از آن وارد صفحه اصلی کیف پول می‌شوید. برای استیک اتریوم، گزینه staking در نوار سمت چپ را کلیک کنید.

در صفحه staking، تمامی رمز ارزهای قابل استیک در این کیف پول مشخص و میزان سود سالیانه برای هر رمز ارز در این بخش نمایش داده شده است. برای استیک اتریوم، بر روی رمز ارز ETH کلیک کنید.

در قسمت بعد، مقدار مورد نظر اتری که می‌خواهید استیک کنید را وارد کنید و گزینه stake را کلیک کنید. در این بخش میزان کارمزد شبکه نیز مشخص و بعد از کلیک بر روی گزینه stake، لیست استخرهای استیکینگ نمایش داده می‌شوند. می‌توانید برحسب تحقیقات انجام شده برای هر کدام، به استخر مورد نظر خود متصل شوید. بدین ترتیب اتریوم شما از طریق کیف پول اتمیک ولت در شبکه اتریوم استیک می‌شود.

مزایای استیک اتریوم

1. افراد می‌توانند به سادگی و بدون تهیه دستگاه‌های پردازشی قدرتمند، در پردازش شبکه اتریوم مشارکت کنند و ارز آن را استیک کنند.
2. فرآیند استیک ETH با مصرف پایین انرژی همراه است. در واقع استیک اتریوم در مقایسه با استخراج اتریوم، که روش قبلی این شبکه بود، برای محیط زیست بهتر است.
3. کاربران می‌توانند بدون نیاز به ترید و هزینه برای دستگاه، میزان سود مشخصی را از فرآیند استیک اتریوم دریافت کنند.

معایب استیک اتریوم

1. در برخی از صرافی‌ها و کیف پول‌ها، مدت زمان قفل شدن دارایی بسیار زیاد است و کاربر در آن زمان نمی‌تواند دارایی خود را برداشت کند.
2. ممکن است در زمانی که کاربر اتریوم خود را در شبکه استیک کرده است؛ قیمت رمز ارز ETH کاهش پیدا کند. در واقع بازار کریپتوکارنسی همواره با نوسانات بالایی همراه است و اگر در زمان نوسان بازار، دارایی کاربر استیک شده باشد؛ احتمال کاهش سود و یا متضرر شدن آن وجود دارد.
3. اگر در استخرهای استیکینگ، اعتبارسنج نتواند به درستی وظیفه خود را انجام دهد؛ از سمت شبکه جریمه می‌شود و این جریمه از تمامی کاربران داخل استخر گرفته می‌شود. در واقع میزان سود کابران در استخرهای استیکینگ به عملکرد اعتبارسنج‌های آن استخر وابسته است.
4. امکان هک شدن استخرهای استیکینگ وجود دارد. این استخرها همواره به صورت آنلاین به شبکه اتریوم وصل هستند. اگر این استخرها حفره‌های امنیتی داشته باشند، هکرها و خرابکاران با نفوذ در آن ها می‌توانند تمامی دارایی کاربران را به سرقت ببرند.