بروکر NDD یا بدون میز معاملاتی چیست و چه تفاوتی با بروکر DD دارد؟

بروکر NDD یا بدون میز معاملاتی چیست؟ ساختار جریان قیمت در این بروکرها به چه صورت است؟ نحوه انتخاب بهترین No Dealing Desk Broker چگونه است؟ بروکر DD چه تفاوتی با NDD دارد؟

یکی از اولین کارهایی که هر معامله‌گر فارکس باید انجام دهد، انتخاب بروکر فارکس مناسب است. انتخاب بروکر مناسب یکی از مهم‌ترین تصمیماتی است که هر معامله گر در ابتدای فعالیت خود در این بازار باید اتخاذ کند. به طور کلی، تمام بروکرهای فعال در بازار فارکس را می‌توان به دو دسته تقسیم کرد: بروکرهای DD یا با میز معاملاتی (Dealing-Desk) و بروکر های NDD یا بدون میز معاملاتی (None-Dealing-Desk).

در این مقاله، تلاش شده تا هر یک از این نوع بروکرها به طور مجزا، مورد بررسی قرار گیرند. بعد از خواندن این مقاله، باید بتوانید بهترین بروکر خود را با توجه به سبک معاملاتی خود انتخاب نمایید.

بروکر بدون میز معاملاتی یا NDD چیست؟

بروکر NDD (No Dealing Desk) یک نوع از کارگزاران در بازارهای مالی است که به معامله‌گران امکان می‌دهد بدون هیچ‌گونه دخالتی از طرف دسک معاملاتی، مستقیماً به شبکه‌های بانکی و سایر معامله‌گران متصل شوند. این کارگزاران به جای ایجاد سود از طریق اسپردهای بالا یا مداخله در معاملات، از کمیسیون و یا اسپرد بسیار کم برای درآمدزایی استفاده می‌کنند. این امر به معامله‌گر این اطمینان را می‌دهد که کارگزار هیچ منافع مغایری در قبال ضرر یا سود آن‌ها ندارد.

اهمیت بروکرهای NDD در بازارهای مالی بسیار چشمگیر است. اولین مزیت آن‌ها، شفافیت است. معامله‌گران دقیقاً می‌دانند که سفارشات آن‌ها بدون هیچ‌گونه دخالتی اجرا می‌شود و این امر اعتماد آن‌ها را به فرایند معاملاتی افزایش می‌دهد. دومین مزیت، دسترسی به نرخ‌های بهتر است. از آنجایی که سفارشات مستقیماً به بازار ارسال می‌شوند، معامله‌گران می‌توانند از نرخ‌هایی بهره‌مند شوند که نزدیک‌تر به قیمت‌های بازار واقعی است. این امر می‌تواند به کاهش هزینه‌های معاملاتی و افزایش سودآوری کمک کند.

بروکرهای NDD همچنین اجرای سریع‌تر سفارشات را ممکن می‌سازند. این امر برای معامله‌گرانی که در بازارهای بسیار نوسانی فعالیت می‌کنند و به سرعت عمل نیاز دارند، حیاتی است. علاوه بر این، از آنجایی که این نوع کارگزاران سود خود را از کمیسیون‌ها به دست می‌آورند، منافع آن‌ها با منافع معامله‌گران همسو است، که این امر می‌تواند به ایجاد روابط مطمئن‌تر و طولانی‌مدت بین معامله‌گر و کارگزار کمک کند.

ساختار جریان قیمت در بروکر های NDD

منظور از بروکر NDD یا بدون میز معاملاتی، بروکرهاییست که برای اعلام نرخ‌های خرید و فروش خود از قیمت‌های سایر فعالان بازار فارکس مانند بانک‌ها، موسسات مالی و گاهی معامله‌گران دیگر استفاده می‌کنند. این فعالان بازار اغلب به عنوان تامین کنندگان نقدینگی (Liquidity-Provider) یا بازارگردان‌ها (Market-Maker) شناخته می‌شوند که از طریق یک شبکه الکترونیک، قیمت‌های خود را ارسال می‌کنند.

در این فرآیند، قیمت‌ها بروز نگه داشته شده و از درخواست مجدد برای دریافت مظنه‌های قیمت جلوگیری می‌شود. شبکه‌های الکترونیکی که قیمت‌ها را اعلام می‌کنند نیز دو نوع هستند:

1. شبکه ECN
2. شبکه STP

بروکرهای بدون میز معاملاتی از منابع مختلف قیمت‌ها را جمع آوری می‌کنند و بهترین قیمت‌های مربوط به خرید و فروش را به مشتریان خود ارائه می‌دهند. هنگامی که با این بروکرها کار می‌کنیم، سوی دیگر معامله یک تامین کننده نقدینگی است.

منظور از اتوماسیون یا خودکارسازی این است که بروکر توانایی اجرای سریع سفارشات مشتریان خود با قیمتی که از سوی دیگر معامله دریافت شده، را دارد. در این شرایط، بروکر به عنوان واسطه عمل می‌کند که طی آن سفارشات را از مشتریان دریافت کرده و سپس، آن‌ها را از طریق تامین کنندگان نقدینگی و با مقادیر اعلام شده از سوی آن‌ها اجرا می‌کند.

شبکه ECN نرخ‌های تعداد بسیاری از تامین کنندگان نقدینگی را به گونه‌ای با هم ادغام می‌کند که قادر است صدها سفارش را به صورت هم‌زمان برای یک جفت ارز خاص مدیریت نماید.

در مقابل، شبکه STP نمی‌تواند تعداد بسیار زیادی از قیمت‌ها را مانند شبکه ECN مدیریت نماید. شبکه STP به طور مستقیم، به سراغ تعدادی از بانک‌ها و موسسات مالی درجه اول می‌رود. به این ترتیب، تعداد بازیگران کمتری در این روش در دسترس هستند. ساختار جریان قیمت در بروکر های NDD به صورت زیر نشان داده شده است:

در تصویر بالا، جریان پویای قیمت‌ها در پلتفرم الکترونیکی یک بروکر نشان داده شده است. فلش‌های سیاه نشان دهنده مظنه‌هایی هستند که بروکر دریافت می‌کند و فلش‌های خاکستری نشان‌دهنده مظنه‌هایی هستند که بروکر به مشتریان خود اعلام می‌نماید.

شبکه الکترونیک این امکان را برای بروکر فراهم می‌سازد که سفارشات مشتریان خود را با چند کلیک دریافت نماید و آن‌ها را از طریق همتاهای خود اجرا کند. این جریان با فلش‌های آبی رنگ نشان داده شده است. همان طور که در تصویر بالا نشان داده شده، بروکر در یک لحظه از بین نرخ‌های مختلف، بهترین قیمت خرید و بهترین قیمت فروش را از میان مظنه‌های بازیگران متفاوت بازار استخراج کرده و به مشتریان خود ارائه می‌دهد. در تصویر بالا، بانک C بهترین مظنه خرید و بانک B بهترین مظنه فروش را ارائه می‌دهند.

ویژگی های بروکر NDD

مهمترین ویژگی بروکر های ndd فارکس این است که بهترین نرخ‌های بازار را به کاربران خود ارائه می‌کنند. از آنجا که آن‌ها به بازیگران مختلف بازار دسترسی دارند، بهترین قیمت‌ها را به صورت رایگان در اختیار مشتریان و کاربران خود قرار می‌دهند. درآمد اصلی این بروکرها از کمیسیون معاملات انجام شده حاصل می‌شود چون آن‌ها هیچگاه پوزیشن معاملاتی اتخاذ نمی‌کنند.

افزون بر این، از آنجا که قیمت‌ها از بازیگران مختلف بازار دریافت می‌شود، شکاف قیمتی بین خرید و فروش (اسپرد) به طور دائم تغییر می‌کند. به این ترتیب، گاهی اوقات اسپرد افزایش پیدا می‌کند و گاهی به شدت کاهش می‌یابد.

در بروکر NDD، لازم است تا بین بروکرهای STP و ECN تمایز قائل شویم. هر دو این بروکرها بهترین مظنه‌های خرید و فروشی را که در دسترس دارند، به کاربران خود ارائه می‌کنند. با این حال، بروکرهای ECN به منابع قیمتی بسیار بیشتری دسترسی دارند و در مقایسه با بروکرهای STP، نرخ‌های بهتری را ارائه می‌کنند.

از آنجا که این نوع بروکرها بهترین نرخ‌ها را به مشتریان خود ارائه می‌دهند و سفارشات آن‌ها را با نرخ بازار اجرا می‌نمایند، در هر معامله مقداری کمیسیون از مشتری خود دریافت می‌کنند. کمیسیون‌ها بسیار اندک و معمولا کسری از اسپرد هستند.

با توجه به سرعت بالای شبکه الکترونیکی، زمانی که ما دکمه اجرای سفارش را در پلتفرم معاملاتی خود کلیک می‌کنیم، بسیار به ندرت اتفاق می‌افتد که بروکر ndd به دریافت مجدد مظنه قیمت یا ریکوت (re-quote) نیاز پیدا کند.

از آنجایی که بروکر پوزیشن معاملاتی را برای خود حفظ نمی‌کند و علاوه بر این، مظنه‌های اعلام شده را همان طور که هست، اعلام می‌نماید، معمولا معاملات با قیمت‌های ارائه شده انجام می‌شوند. با این حال، زمانی که نوسان زیادی در بازار وجود داشته باشد، ممکن است این اتفاق نیفتد و معاملات انجام شده با نرخ‌های اعلام شده تفاوت داشته باشند.

بروکرهایی که اعلام می‌کنند سفارشات را بدون میز معاملاتی انجام می‌دهند، باید بیشتر قیمت‌های خود را از بانک‌های درجه یک و سایر موسسات مالی معتبر دریافت کنند. مفاهیم ECN و STP بسیار گسترده هستند و ممکن است بروکرهای زیادی اعلام کنند که چنین خدماتی را ارائه می‌دهند در حالیکه در واقع، این طور نیست. ممکن است بروکری تعداد زیادی مشتری داشته باشد و از طریق یک پلتفرم معاملاتی، به یک شبکه ECN متصل باشد اما نرخ‌های خود را از بانک‌های درجه یک دریافت نکند.

به طور کلی، منظور از ECN این است که سفارشات ما در یک شبکه قیمت، با قیمت‌های سایر معامله‌گران یا تامین کنندگان نقدینگی انجام شود و این مسئله ممکن است در مورد تبلیغات برخی از بروکرها صادق باشد. اما لازم است اطمینان حاصل کنیم که این بروکرها به تعداد زیادی از بازارگردان‌ها و بانک‌های درجه یک برای دریافت قیمت دسترسی دارند.

بانک‌های درجه یک اسپردهای کمی برای معاملات خرد ارائه نمی‌کنند. برخی از موسسات تنها برای معاملات با حجم حداقل چند صدتایی، نرخ‌های مناسبی را ارائه می‌دهند. به عبارت دیگر، بروکرها با دسترسی واقعی به بازارگردان‌ها و مظنه‌های آن‌ها قادر نیستند حساب‌های کارگزاری با مقادیر کم سرمایه را به مشتریان ارائه دهند.

اگر بروکری حساب‌های مینی و میکرو خود را با اهرم‌های بسیار بالا معمولا چند صد برابری ارائه می‌کند، به احتمال زیاد بروکری با میز معاملاتی (DD) محسوب می‌شود. برای اینکه بروکر بتواند پس از انباشته شدن موقعیت‌ها و رسیدن به حداقل حجم مورد نیاز، آنها را با بازارگردان خود معامله کند، وجود میز معاملاتی ضروری است.

به طور معمول، حداقل سرمایه مورد نیاز برای آغاز کار با بروکر ndd در حدود 10 هزار واحد یا گاهی 25 هزار واحد از ارزهای اصلی در نظر گرفته می‌شود. اهرم‌های چنین بروکرهایی نیز معمولا از 1:10 بیشتر نیست. این اندازه حساب‌ها نشان دهنده این است که بروکر حداقل سایز معاملات بزرگتری را ارائه می‌دهد و معاملات مینی و میکرو را اجرا نمی‌کند.

از آنجا که تامین کنندگان نقدینگی این بروکرها میزهای معاملاتی مختلفی در نیویورک، لندن و توکیو دارند، به صورت شبانه روزی و پنج روز در هفته فعال هستند. در حقیقت، دلیل فعالیت شبانه روزی بازار فارکس در طول هفته وجود همین بانک‌های درجه یک است. بنابراین، بروکرهایی که به تامین کنندگان نقدینگی خود دسترسی دارند، قادر هستند در بازه زمانی مشابهی به مشتریان خود خدمات ارائه دهند.

مزایای استفاده از بروکرهای NDD

1. شفافیت بیشتر: یکی از بزرگ‌ترین مزیت‌های بروکر NDD شفافیت است. از آنجا که این بروکرها دستورات را مستقیم به بازار ارسال می‌کنند، معامله‌گران می‌توانند از قیمت‌های بازار واقعی استفاده نمایند. این امر به ویژه در شرایط بازار پرنوسان که قیمت‌ها به سرعت تغییر می‌کنند، اهمیت پیدا می‌کند و معامله‌گران می‌توانند از بهترین قیمت‌های ممکن بهره‌مند شوند.
2. عدم تضاد منافع: در مدل‌های دیگر، بروکر ممکن است خودش طرف مقابل معامله‌گر قرار گیرد، اما در مدل NDD، چون بروکر تنها وظیفه انتقال دستورات به بازار را دارد، این امکان وجود ندارد. بنابراین، معامله‌گر مطمئن است که بروکر در جهت منافع او عمل می‌کند و سعی در بهبود شرایط معاملاتی دارد.
3. سرعت اجرای بالا: بروکرهای NDD با ارائه دسترسی مستقیم به بازار، سرعت اجرای سفارشات را بهبود می‌بخشند. این سرعت بالا به ویژه برای معامله‌گرانی که از استراتژی‌های معاملاتی مبتنی بر سرعت مثل اسکالپینگ یا معاملات روزانه استفاده می‌کنند، حیاتی است.
4. دسترسی به نقدینگی بیشتر: اتصال به شبکه‌های بزرگ نقدینگی از دیگر مزایای بروکر NDD است. این امر به معامله‌گران این امکان را می‌دهد که حتی در حجم‌های بزرگ معاملاتی، بدون ایجاد تأثیر قابل توجه بر بازار، به قیمت‌های بهتری دسترسی پیدا کنند.

معایب استفاده از بروکرهای NDD

1. کمیسیون و هزینه‌ها: ارائه دسترسی مستقیم به بازار و خدمات بروکر NDD هزینه‌بر است و این هزینه‌ها اغلب به صورت کمیسیون‌ها و اسپردهای متغیر به معامله‌گر منتقل می‌شوند. برای معامله‌گرانی که با حجم کم معامله می‌کنند، این هزینه‌ها می‌تواند بر سودآوری آن‌ها تأثیر منفی داشته باشد.
2. پیچیدگی: بروکرهای NDD و استراتژی‌های معاملاتی که در این محیط بهترین عملکرد را دارند، ممکن است برای معامله‌گران تازه‌کار پیچیده باشد. فهم نحوه عملکرد بازار و بهره‌گیری از ابزارها و استراتژی‌های مختلف، نیازمند زمان و تجربه است.
3. نیاز به سرمایه بیشتر: برخی بروکر NDD ممکن است حداقل سرمایه گذاری بالاتری را برای افتتاح حساب درخواست کنند، که این می‌تواند برای معامله‌گرانی با منابع محدود، محدودیت ایجاد نماید.
4. نوسانات قیمتی: معامله‌گرانی که از بروکرهای NDD استفاده می‌کنند، ممکن است در زمان‌هایی که بازار بسیار نوسان دارد، با پرش‌های قیمتی شدید روبه‌رو شوند. این پرش‌ها می‌توانند فرصت‌هایی برای سودآوری و خطراتی برای زیان‌دهی نیز ایجاد کنند.

نحوه انتخاب بروکر NDD مناسب

انتخاب بروکر NDD (No Dealing Desk) مناسب برای فعالیت در بازارهای مالی، یکی از مهم‌ترین تصمیماتی است که یک معامله‌گر می‌تواند بگیرد. بروکرهای NDD به دلیل ارائه دسترسی مستقیم به بازارهای جهانی و عدم دخالت در اجرای معاملات، بین معامله‌گران محبوب هستند. در این مقاله، به نکات کلیدی برای انتخاب یک بروکر NDD مناسب می‌پردازیم.

• اولین قدم، بررسی اعتبار و مجوزهای بروکر است. بروکری که دارای مجوزهای قابل اعتماد از نهادهای نظارتی شناخته شده باشد، نشان‌دهنده امنیت و قابلیت اطمینان آن است. مجوزهایی از اتحادیه اروپا، آمریکا، یا سایر نهادهای معتبر بین المللی اهمیت زیادی دارند.
• شفافیت در قیمت گذاری و اجرای معاملات است. بروکرهای NDD بهترین قیمت‌های موجود را از میان تأمین کنندگان نقدینگی گوناگون انتخاب کرده و به معامله‌گران ارائه می‌دهند. اطمینان حاصل کنید که بروکر از نظر قیمت‌ها شفاف است و هیچ گونه کمیسیون پنهانی وجود ندارد.
• سطح اسپرد و کمیسیون است. اسپردهای پایین و کمیسیون‌های منصفانه می‌توانند بر سودآوری معاملات تأثیر بگذارند. بروکرهایی را جستجو کنید که اسپردهای رقابتی و کمیسیون‌های مناسبی ارائه می‌دهند.
• پلتفرم معاملاتی که بروکر ارائه می‌دهد، باید کاربردی و قابل اعتماد باشد. پلتفرم‌هایی مانند MetaTrader 4 یا 5 که دارای ابزارهای تحلیلی پیشرفته و امکانات معاملاتی انعطاف پذیر هستند، از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند.
• خدمات مشتری و پشتیبانی فنی بروکر باید در سطح بالایی باشد. دسترسی به پشتیبانی 24 ساعته و به زبان‌های مختلف می‌تواند در حل مشکلات احتمالی بسیار مفید باشد.

در نهایت، امکانات آموزشی و تحلیلی که بروکر ارائه می‌دهد، می‌تواند برای ارتقای دانش و مهارت‌های معاملاتی مفید باشد. بروکرهایی که وبینارها، دوره‌های آموزشی و تحلیل‌های بازار را به صورت رایگان ارائه می‌دهند، ارزش افزوده قابل توجهی به معامله‌گران ارائه می‌کنند.

شباهت ها و تفاوت های بروکر NDD و DD

در بازارهای مالی، بروکرها نقش اساسی در اجرای معاملات دارند. هر دو نوع بروکر DD و NDD وظایف مشابهی دارند، اما روش‌های متفاوتی برای اجرای دستورات معاملاتی به کار می‌برند. در اینجا به بررسی تفاوت‌ها و شباهت‌های بین این دو نوع بروکر می‌پردازیم.

شباهت های بروکر DD و NDD

1. هدف اصلی: هر دو نوع بروکر با هدف اصلی فراهم آوردن دسترسی به بازارهای مالی برای معامله‌گران عمل می‌کنند. آن‌ها امکان خرید و فروش انواع دارایی‌ها مانند ارزها، سهام، کالاها و موارد دیگر را فراهم می‌آورند.
2. ارائه ابزارها و خدمات: هر دو نوع بروکر به مشتریان خود ابزارهای معاملاتی، تحلیلی و آموزشی ارائه می‌دهند. این ابزارها ممکن است شامل نرم افزارهای معاملاتی، نمودارها، اخبار بازار و تحلیل‌های فنی و بنیادی باشند.

تفاوت های بروکر DD و NDD

1. روش اجرای معاملات: بروکرهای DD یا Market Makers نقش طرف مقابل معامله را ایفا می‌کنند و معمولا قیمت‌های خرید و فروش را خودشان تعیین می‌کنند. این امر ممکن است منجر به تعارض منافع بین بروکر و مشتری شود. بروکرهای NDD، شامل ECN (شبکه ارتباطات الکترونیک) و STP (پردازش سریع معاملات)، دستورات معاملاتی را مستقیماً به بازارهای واقعی منتقل می‌کنند. این کار باعث می‌شود که معامله‌گران به قیمت‌های بازار دسترسی داشته باشند و تعارض منافع کمتری وجود داشته باشد.
2. شفافیت قیمتی: بروکرهای NDD به دلیل دسترسی مستقیم به بازار و رقابت بین ارائه دهندگان نقدینگی، معمولاً شفافیت بیشتری در قیمت‌ها دارند. بروکرهای DD ممکن است قیمت‌هایی را ارائه دهند که دقیقاً منعکس کننده بازار نباشد، زیرا آن‌ها می‌توانند قیمت‌ها را به نفع خود تنظیم کنند.
3. تعارض منافع: در بروکرهای DD، از آنجا که آن‌ها طرف مقابل معامله هستند، احتمال بروز تعارض منافع بیشتر است. بروکرهای NDD با کاهش نقش واسطه و ارائه دسترسی مستقیم به بازار، تعارض منافع را به حداقل می‌رسانند.

در نهایت، انتخاب بین بروکر NDD و DD به نیازها و اولویت‌های فردی معامله‌گر بستگی دارد. بروکرهای NDD ممکن است برای معامله‌گرانی که به دنبال شفافیت قیمتی و کاهش تعارض منافع هستند مناسب باشند، در حالیکه بروکرهای DD ممکن است برای معامله‌گرانی که به دنبال اجرای سریع و قیمت گذاری ثابت هستند، ایده‌آل باشند.