ییلد فارمینگ یا Yield Farming چیست و چگونه می‌توان از آن کسب درآمد کرد؟

در دنیای پرتحول و دائماً در حال تکامل ارزهای دیجیتال، یکی از مفاهیمی که توجه فراوانی را به خود جلب کرده، ییلد فارمینگ یا Yield Farming است. این روش، که به عنوان یکی از پیچیده‌ترین و در عین حال پربازده‌ترین استراتژی‌های سرمایه گذاری در اکوسیستم بلاکچین شناخته شده است، فرصت‌هایی جدید را در اختیار سرمایه گذاران قرار می‌دهد.

با استفاده از این تکنیک، سرمایه گذاران می‌توانند با قرار دادن دارایی‌های خود در پروتکل‌های مختلف، به دنبال کسب بازده‌های بالا بروند. در این مقاله، ما به بررسی این مفهوم، مزایا، معایب و روش‌های مدیریت ریسک در ییلد فارمینگ می‌پردازیم تا به شما در تصمیم گیری‌های هوشمندانه در حوزه کریپتو کمک کنیم.

ییلد فارمینگ چیست؟

ییلد فارمینگ (Yield Farming) در کریپتو یک روش برای کسب درآمد از دارایی‌های دیجیتال است. در این روش، افراد ارزهای دیجیتال خود را به استخرهای نقدینگی (Liquidity Pools) ارائه می‌دهند و در عوض سود دریافت می‌کنند. این سود می‌تواند به شکل توکن‌های اضافی، کارمزدهای تراکنش، یا سایر پاداش‌ها باشد.

برای توضیح بیشتر، در پلتفرم‌های مالی غیرمتمرکز (DeFi)، کاربران می‌توانند با ارائه نقدینگی به پروتکل‌ها، سهمی از سود را کسب کنند. این نقدینگی برای انجام تراکنش‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد و در ازای آن، کارمزد دریافت می‌شود. کاربرانی که نقدینگی ارائه می‌دهند، معمولاً توکن‌هایی دریافت می‌کنند که نشان دهنده سهم آن‌ها از استخر نقدینگی است.

ییلد فارمینگ می‌تواند به‌عنوان راهی برای افزایش سود دارایی‌های دیجیتال جذاب باشد، اما ریسک‌هایی نیز وجود دارد. برخی از ریسک‌ها شامل نوسانات بازار، آسیب پذیری‌های فنی و احتمال کاهش ارزش توکن‌ها هستند. به‌علاوه، برخی پروتکل‌ها ممکن است قابل اعتماد نباشند یا دارای مشکلات امنیتی نیز باشند.

برای شرکت در ییلد فارمینگ، کاربران نیاز به کیف پول دیجیتال و مقداری ارز دیجیتال دارند. آن‌ها توکن‌های خود را به پروتکل مورد نظر ارسال می‌کنند و سپس توکن‌های پاداش دریافت می‌نمایند. این توکن‌ها ممکن است قابلیت فروش یا مبادله در بازارهای مختلف را داشته باشند. تریدرهای حاضر در فرآیند ییلد فارمینگ به “ییلد فارمر” (Yield farmer) معروف هستند. آن‌ها از استراتژی‌های متنوع و اکثراً پیچیده استفاده می‌کنند تا با گردش دارایی‌های خود میان بازارهای مختلف وام به بالاترین سود برسند.

به زبان ساده، این تریدرها سرمایه خود را از طریق قراردادهای کدنویسی‌شده تحت عنوان قراردادهای هوشمند در بلاک چین به دیگران قرض می‌دهند. ییلد فارمرها اصولاً نسبت به استراتژی‌های خود مخفیانه عمل می‌کنند؛ زیرا هر چه افراد بیشتری در مورد یک استراتژی بدانند، شانس موفقیت و میزان سود از آن روش کمتر خواهد شد. اگر می‌خواهید بیشتر درمورد این روش کسب سود بدانید حتماً ادامه مقاله را از دست ندهید.

تاریخچه و تکامل ییلد فارمینگ (Yield Farming)

تاریخچه ییلد فارمینگ به ظهور فناوری بلاک چین و به‌ویژه قراردادهای هوشمند در بستر اتریوم بازمی‌گردد. پس از معرفی اتریوم در سال 2015، این پلتفرم به دلیل امکان ایجاد قراردادهای هوشمند، به محیطی برای توسعه برنامه‌های غیر متمرکز (dApp) تبدیل شد که بسیاری از آن‌ها بر خدمات مالی متمرکز بودند.

در ابتدا، پروژه‌های اولیه DeFi مانند “MakerDAO” بیشتر بر ایجاد استیبل کوین‌ها و سیستم‌های وام‌دهی غیرمتمرکز تمرکز داشتند. با گذشت زمان، ایده ارائه نقدینگی به پروتکل‌های DeFi برای کسب سود مطرح شد. یکی از پروژه‌های پیشرو در این زمینه “Compound” بود که در سال 2018 به کاربران اجازه می‌داد تا توکن‌های خود را در قالب وام به دیگران ارائه کنند و در عوض، بهره دریافت نمایند. این مدل باعث شد که ایده ییلد فارمینگ به‌عنوان راهی برای کسب سود بدون نیاز به واسطه‌های سنتی مطرح شود.

با موفقیت پروژه کامپاند، سایر پروژه‌های DeFi نیز به دنبال ایجاد مدل‌های مشابهی رفتند. پروژه Uniswap، یکی از بزرگ‌ترین صرافی‌های غیرمتمرکز، مفهوم استخرهای نقدینگی را معرفی کرد که در آن کاربران می‌توانستند توکن‌های خود را به عنوان نقدینگی در استخر قرار دهند و در ازای آن، بخشی از کارمزدهای معاملاتی را دریافت کنند. این ایده به سرعت محبوبیت یافت و منجر به ایجاد موجی از پروژه‌های جدید شد که هر کدام روش‌های مختلفی برای ییلد فارمینگ ارائه می‌دادند.

تا سال 2020، ییلد فارمینگ به یکی از روندهای اصلی در DeFi تبدیل شد، به طوری‌که پروژه‌های جدیدی مانند SushiSwap و Yearn Finance به سرعت رشد کردند و انواع جدیدی از مدل‌های ییلد فارمینگ را ارائه دادند. این تحول نشان داد که ییلد فارمینگ می‌تواند یک روش موثر برای کسب سود در بازارهای غیرمتمرکز باشد، اما با ریسک‌های جدیدی نیز همراه است که نیاز به دانش و آگاهی عمیق‌تر از فضای کریپتو دارد.

چگونگی کارکرد ییلد فارمینگ

ییلد فارمینگ به کاربران اجازه می‌دهد تا با قرار دادن دارایی‌های خود در پروتکل‌های دیفای، سودی به دست آورند و به طور کلی شامل مراحل زیر است:

1. سپرده گذاری دارایی‌ها: برای شروع ییلد فارمینگ، کاربران دارایی‌های خود را در یک پروتکل دیفای سپرده گذاری می‌کنند. این دارایی‌ها ممکن است ارزهای دیجیتال مختلفی باشند، اما اغلب از توکن‌های پرطرفدار مانند اتریوم و بیت کوین استفاده می‌شود. این سپرده گذاری معمولاً از طریق یک کیف پول دیجیتال انجام می‌شود که به کاربر امکان ارتباط با پروتکل‌های دیفای را می‌دهد. انتخاب پروتکل مناسب مهم است، زیرا امنیت و قابلیت اطمینان پروتکل تأثیر زیادی بر تجربه کاربر خواهد داشت.
2. ارائه نقدینگی: دارایی‌های سپرده شده در ییلد فارمینگ به عنوان نقدینگی برای پروتکل‌های دیفای استفاده می‌شوند. این پروتکل‌ها می‌توانند صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX)، پلتفرم‌های وام دهی، یا حتی پلتفرم‌های تولید توکن‌های حاکمیتی باشند. در صرافی‌های غیرمتمرکز، نقدینگی به منظور انجام معاملات بین کاربران استفاده می‌شود. در پلتفرم‌های وام دهی، دارایی‌های سپرده شده به عنوان وثیقه برای وام‌های دیگر کاربران استفاده می‌شود.
3. کسب سود: زمانی که کاربر دارایی‌های خود را سپرده گذاری می‌کند، معمولاً پاداش‌هایی دریافت می‌کند. این پاداش‌ها می‌توانند توکن‌های جدید، بخشی از کارمزدهای تراکنش‌ها، یا حتی سهام در قراردادهای هوشمند باشند. میزان سودی که کاربران دریافت می‌کنند به عوامل متعددی بستگی دارد، از جمله مقدار نقدینگی که ارائه می‌دهند، نوع پروتکل مورد استفاده، و میزان فعالیت‌های اقتصادی در پلتفرم.
4. خروج و برداشت سود: کاربران می‌توانند در هر زمان دارایی‌های خود را از پروتکل دیفای برداشت کنند. همچنین می‌توانند توکن‌های پاداش خود را به ارزهای دیگر تبدیل نمایند یا آن‌ها را نگهداری کنند. این فرآیند به کاربران انعطاف پذیری زیادی می‌دهد، اما باید به یاد داشته باشند که نوسانات بازار و هزینه‌های گس (gas fees) می‌توانند بر میزان سود تأثیر بگذارند.

تفاوت بین ییلد فارمینگ و استخر نقدینگی

ییلد فارمینگ و استخر نقدینگی دو روش محبوب در حوزه امور مالی غیرمتمرکز یا دیفای (DeFi) هستند که برای کسب سود از ارزهای دیجیتال به‌کار می‌روند. استخر نقدینگی به مجموعه‌ای از دارایی‌ها گفته می‌شود که کاربران در قالب یک قرارداد هوشمند در پلتفرم‌های دیفای قرار می‌دهند. این دارایی‌ها برای تامین نقدینگی معاملات مختلف استفاده می‌شوند.

کسانی که نقدینگی ارائه می‌کنند، معمولاً توکن‌هایی به نام توکن‌های نقدینگی دریافت می‌نمایند که نشان دهنده سهم آن‌ها از استخر است. کاربران در ازای این خدمت، پاداش یا کارمزد معاملات را به‌عنوان سود دریافت می‌کنند. ییلد فارمینگ فرآیندیست که در آن کاربران با استفاده از توکن‌های نقدینگی یا دارایی‌های دیگر، سود بیشتری کسب می‌کنند. این روش معمولاً با استیک کردن (Staking) یا ارائه نقدینگی به استخرهای جدید انجام می‌شود.

در این روش، کاربران توکن‌های نقدینگی دریافت شده را به پلتفرم‌های دیگر منتقل می‌کنند یا در استخرهای جدید سرمایه گذاری می‌نمایند تا بهره بیشتری ببرند. این امر باعث می‌شود که ییلد فارمینگ انعطاف پذیری بیشتری در کسب سود داشته باشد، زیرا کاربران می‌توانند دارایی‌های خود را به روش‌های متنوعی به‌کار گیرند. تفاوت عمده بین ییلد فارمینگ و استخر نقدینگی در هدف و نحوه عملکرد آن‌هاست.

استخر نقدینگی بر تامین نقدینگی برای معاملات متمرکز است، در حالیکه ییلد فارمینگ به‌دنبال بهره برداری از دارایی‌ها برای کسب سود بیشتر است. هر دو روش، فرصت‌های سودآوری در دیفای ارائه می‌دهند، اما ریسک‌های خاص خود را نیز دارند. کاربران باید پیش از ورود به این حوزه، به دقت ریسک‌ها و بازده‌ها را بسنجند و اطمینان حاصل کنند که با اصول و خطرات دیفای آشنا هستند.

محاسبه سود حاصل از ییلد فارمینگ (Yield Farming)

اصولاً این سود با معیارهایی همچون نرخ درصدی سالانه (APR) و درصد عملکرد سالانه (APY) محاسبه می‌شود. تفاوت میان APR و APY در این است که APR سود مرکب را حساب نمی‌کند. در حالیکه APY یا همان درصد عملکرد سالانه می‌تواند سود مرکب (حاصل از افزودن مداوم سود به اصل سرمایه) را نیز مستقیماً حساب کند. البته توجه داشته باشید که خیلی اوقات این دو لفظ به جای یکدیگر استفاده می‌شوند.

نکته بسیار مهم در مورد سود ییلد فارمینگ این است که به دلیل بازار پرنوسان رمز ارزها و وابستگی سود به نیاز استخر نقدینگی نباید انتظار داشت که سود همیشه ثابت باقی بماند. همچنین اگر یک پلتفرم دیفای برای مدتی سود خوبی را ارائه دهد مسلماً پس از مدتی همه به سمت آن استخر می‌روند و بازده آن پایین می‌آید. احتمالاً در آینده معیارهای بهتری برای سنجش سود استخرهای نقدینگی به کار گرفته شود زیرا به نظر می‌رسد که نرخ‌های سالانه بازارهای سنتی کارایی چندانی در محاسبه سود ییلد فارمینگ ندارند. شاید معیارهای هفتگی سود یا حتی معیارهای روزانه بهتر بتوانند منظور را برسانند.

نرخ وثیقه در ارز های دیجیتال

هرگاه بخواهید مقداری دارایی را در بازارهای مالی قرض بگیرید باید وثیقه‌ای برای آن ارائه دهید. در فرآیند ییلد فارمینگ کاملاً محتمل است که سروکارتان به وام گرفتن برسد. از همان ابتدا توجه داشته باشید که باید مرتباً نرخ وثیقه خود را چک کنید. در صورتی که وثیقه شما پایین‌تر از آستانه مجاز در آن پروتکل دیفای بیاید، کل موجودی شما (یا بخشی از آن) “لیکویید” می‌شود. لیکویید شدن فرآیندیست که در آن دارایی شما بدون نیاز به اجازه از شما کسب می‌شود و می‌تواند توسط پلتفرم مربوطه به فروش برسد.

اصولاً در بازار پرنوسان ارزهای دیجیتال، خود پلتفرم‌های دیفای یا صرافی‌ها کاربر را ملزم می‌دارند که نرخ واریزی بیشتری نسبت به نرخ وام خود به عنوان وثیقه گرو بگذارند. به این کار وثیقه گذاری بیش از حد (overcollateralization) گفته می‌شود که در بازار کریپتو بسیار رواج دارد. برای مثال، شاید نرخ وثیقه 700 درصدی در بازار رمز ارزها چندان عجیب نباشد.

بگذارید همه این‌ها را با یک مثال نشان دهیم. به فرض که یک پروتکل وام‌دهی شما را ملزم می‌کند نرخ وثیقه 200 درصدی را رعایت کنید. در این صورت، به ازای هر 100 دلار واریزی می‌توانید 50 دلار وام بگیرید. اصولاً پیشنهاد می‌شود موقع استفاده از پلتفرم‌های وام دهی ارز دیجیتال حتی الامکان وثیقه‌ای بیشتر از نرخ تعیین شده ارائه دهید تا احتمال لیکویید شدن را کاهش دهید.

استراتژی های ییلد فارمینگ

ییلد فارمینگ (Yield Farming) شامل استراتژی‌های مختلفی است که هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارند. در ادامه توضیحات بیشتری برای هر یک از این استراتژی‌های رایج داده شده است:

• سهام گذاری (Staking)
  در استراتژی سهام گذاری، کاربران دارایی‌های دیجیتال خود را در یک پلتفرم قفل می‌کنند تا به امنیت شبکه کمک کنند. این نوع سهام گذاری معمولاً در بلاکچین‌های مبتنی بر الگوریتم اثبات سهام (PoS) یا نسخه‌های مشابه انجام می‌شود. با این کار، شبکه امن‌تر می‌گردد و کاربران در ازای کمک به امنیت شبکه، پاداش دریافت می‌کنند. پاداش‌ها می‌توانند توکن‌های اضافی، سودهای مختلف یا حتی امکان مشارکت در تصمیم گیری‌های حاکمیتی در پلتفرم باشد.
• تأمین نقدینگی (Liquidity Providing)
  این استراتژی شامل افزودن دارایی‌ها به استخرهای نقدینگی است که در پلتفرم‌های دیفای برای تسهیل مبادلات توکن‌ها استفاده می‌شوند. کاربران با تأمین نقدینگی به این استخرها، از کارمزدهای تراکنش بهره‌مند می‌شوند. این استخرها برای انجام تبادلات بین توکن‌های مختلف در یک پلتفرم مورد استفاده قرار می‌گیرند. ریسک این استراتژی در تغییرات نسبی ارزش توکن‌ها (Impermanent Loss) است که امکان دارد منجر به از دست دادن ارزش دارایی شود.
• وام دهی (Lending)
  در این استراتژی، کاربران توکن‌های خود را در پلتفرم‌هایی که امکان وام‌دهی دارند قرار می‌دهند. این توکن‌ها به کاربران دیگر قرض داده می‌شود و در ازای آن، بهره دریافت می‌گردد. این روش می‌تواند درآمد پایدارتری نسبت به سایر روش‌ها ایجاد کند، اما ریسک‌های خاص خود را نیز دارد. ریسک عدم پرداخت وام یا نقص در قراردادهای هوشمند از جمله خطرات این استراتژی است.
• کشت بازدهی (Yield Farming Pools)
  این استراتژی شامل استفاده از پلتفرم‌هاییست که به‌طور خاص برای ییلد فارمینگ (Yield Farming) طراحی شده‌اند. در این روش، کاربران دارایی‌های خود را در این پلتفرم‌ها قرار می‌دهند و از ترکیبی از استراتژی‌های مختلف مانند سهام گذاری و تأمین نقدینگی استفاده می‌کنند. پاداش‌ها معمولاً از طریق توکن‌های جدید، کارمزدهای اضافی یا سایر پاداش‌های خاص است. این استراتژی به دلیل پیچیدگی‌های آن، نیاز به مدیریت دقیق و بررسی مداوم دارد.

مزایای ییلد فارمینگ

1. سودآوری بالا: این فرایند به دلیل نرخ‌های بازده بالا در مقایسه با روش‌های سنتی سرمایه گذاری، محبوبیت زیادی پیدا کرده است. در این روش، کاربران می‌توانند با قرض دادن یا استیکینگ دارایی‌های خود، سود قابل توجهی کسب کنند. این نرخ‌های سود بالا اغلب به دلیل تقاضای زیاد برای نقدینگی در پلتفرم‌های DeFi ایجاد می‌شود که می‌تواند فرصت‌های جذابی را برای سرمایه گذاران فراهم کند. با این حال، این سودآوری بالا اغلب با ریسک‌های بیشتری همراه است که باید به دقت مورد بررسی قرار گیرد.
2. تنوع در فرصت‌ها: ییلد فارمینگ انواع مختلفی از روش‌های کسب سود را ارائه می‌دهد. از جمله این روش‌ها می‌توان به تامین نقدینگی برای پلتفرم‌های غیرمتمرکز، قرض دادن دارایی‌ها به سایر کاربران یا پروژه‌ها، و استیکینگ در پروژه‌های مختلف اشاره کرد. این تنوع فرصت‌ها به کاربران اجازه می‌دهد تا بر اساس تحمل ریسک و استراتژی‌های سرمایه گذاری خود، بهترین گزینه‌ها را انتخاب کنند. علاوه بر این، کاربران می‌توانند دارایی‌های خود را در چندین پلتفرم مختلف سرمایه گذاری کنند تا ریسک‌ها را کاهش دهند.
3. مشارکت در اکوسیستم DeFi: با ییلد فارمینگ، کاربران به طور مستقیم در اکوسیستم مالی غیرمتمرکز مشارکت می‌کنند. این مشارکت ممکن است شامل تامین نقدینگی برای پلتفرم‌های جدید، حمایت از پروژه‌های نوپا، یا حتی کمک به توسعه فناوری‌های جدید در حوزه بلاکچین باشد. این نوع مشارکت نه تنها به کسب سود، بلکه به رشد و توسعه اکوسیستم DeFi نیز کمک می‌کند.
4. انعطاف پذیری: ییلد فارمینگ به کاربران اجازه می‌دهد دارایی‌های خود را به راحتی بین پلتفرم‌های مختلف منتقل کنند. این انعطاف پذیری به کاربران اجازه می‌دهد تا استراتژی‌های خود را بر اساس شرایط بازار تنظیم نمایند. علاوه بر این، برخی پلتفرم‌ها به کاربران اجازه می‌دهند تا به سرعت دارایی‌های خود را نقد کنند، که می‌تواند در مواقع نوسانات بازار یا نیاز به دسترسی سریع به سرمایه بسیار مفید باشد.

معایب ییلد فارمینگ

1. ریسک‌های بالا: ییلد فارمینگ می‌تواند ریسک‌های قابل توجهی داشته باشد. از آنجا که این روش در پلتفرم‌های غیرمتمرکز انجام می‌شود، احتمال ریسک‌های امنیتی و کلاهبرداری نیز وجود دارد. برخی پلتفرم‌ها ممکن است دچار هک یا نفوذ شوند که می‌تواند منجر به از دست رفتن دارایی‌های کاربران شود. علاوه بر این، نوسانات شدید قیمت در بازار ارزهای دیجیتال می‌تواند به طور مستقیم بر ارزش دارایی‌های سرمایه‌گذاران تأثیر بگذارد.
2. پیچیدگی فنی: ییلد فارمینگ اغلب نیاز به دانش فنی دارد. کاربران باید مفاهیم مختلفی مانند استخرهای نقدینگی، قراردادهای هوشمند، و سایر فناوری‌های مرتبط با بلاکچین را درک کنند. این پیچیدگی می‌تواند برای افراد غیرفنی یک مانع بزرگ باشد. همچنین، عدم آگاهی از جزئیات فنی ممکن است منجر به تصمیمات نادرست یا حتی از دست دادن دارایی‌ها شود.
3. هزینه‌های تراکنش بالا: برخی بلاکچین‌ها، به ویژه اتریوم، هزینه‌های تراکنش بالایی دارند. این هزینه‌ها می‌تواند بر سودآوری ییلد فارمینگ تأثیر بگذارد، زیرا هر بار که کاربری دارایی‌های خود را جابجا می‌کند یا در یک پلتفرم سرمایه گذاری می‌کند، باید هزینه‌های تراکنش را بپردازد. این مسئله به ویژه در مواقعی که شبکه بلاک چین تحت فشار قرار دارد، می‌تواند نگران کننده باشد.
4. ریسک نقدینگی: برخی پلتفرم‌های ییلد فارمینگ ممکن است نقدینگی کافی نداشته باشند. این مسئله می‌تواند منجر به مشکلاتی در برداشت دارایی‌ها یا نوسانات شدید قیمت شود. اگر یک پلتفرم نقدینگی کافی نداشته باشد، کاربران ممکن است نتوانند دارایی‌های خود را به راحتی تبدیل نمایند یا به پول نقد دسترسی پیدا کنند. این ریسک می‌تواند تاثیر منفی بر سرمایه گذاری داشته باشد.

پلتفرم‌ها و پروتکل‌های معروف برای ییلد فارم

استراتژی و روش مشخصی برای ییلد فارمینگ وجود ندارد. در واقع، این روش‌ها به صورت لحظه‌ای قابل تغییر هستند. همه پلتفرم‌های دیفای می‌توانند از جمله گزینه‌های سرمایه گذاری باشند. فارمرها باید بهترین پروتکل‌ها را در لحظه با بالاترین نرخ سود، کمترین ریسک و قوانین مناسب انتخاب کنند.

ایده اصلی ساده است. شما سرمایه خود را در یک قرارداد هوشمند (در یک استخر نقدینگی) واریز می‌کنید و در ازای سپرده خود به پاداش می‌رسید. اما جزئیات انجام این فرآیند، نرخ سود، توکن اهدایی به شما، مدت زمان سپرده و عوامل دیگر بسیاری می‌توانند متفاوت باشند. بهتر است که پیش از شروع حتماً درمورد پلتفرم‌های انتخابی خود کاملاً تحقیق کنید. در اینجا به برخی از پلتفرم‌های محبوب برای ییلد فارمینگ اشاره می‌کنیم.

1. کامپاند فایننس (Compound Finance)
   پلتفرم کامپاند یک بازار پولی الگوریتمی است که برای خدمات وام‌دهی یا وام‌گیری استفاده می‌شود. هر کسی با یک کیف پول اتریوم می‌تواند در استخر نقدینگی کامپاند سپرده‌گذاری کند. نرخ سود بر حسب میزان عرضه و تقاضا به صورت الگوریتمی و کاملاً اتوماتیک محاسبه می‌شود. در نتیجه توجه داشته باشید که ارقام سود می‌توانند به صورت روزانه یا هفتگی تغییر کنند.
2. میکر دائو (MakerDAO)
   میکر یک پلتفرم اعتباری غیر متمرکز است که به عنوان پشتوانه صدور کوین دای (DAI) فعالیت می‌کند. هر کسی می‌تواند در استخر نقدینگی این پروژه با نام خزانه میکر (Maker Vault) به سپرده گذاری دارایی‌های وثیقه خود بپردازد. دارایی‌های وثیقه ممکن است کوین‌های مختلفی همچون ETH، BAT، USDC یا WBTC باشند. کوین دای در ازای سپرده به کاربران اهدا می‌گردد.
3. سینتتیکس (Synthetix)
   سینتتیکس یک پروتکل دارایی مصنوعی است. در ازای سپرده گذاری (یا استیک) توکن بومی این شبکه (با نماد SNX) یا ETH قادر خواهید بود که دارایی‌های مصنوعی دریافت کنید. اما این دارایی مصنوعی چه می‌تواند باشد؟ عملاً هر دارایی مالی (با ارزش مشخص) می‌تواند به صورت توکن درآمده و به معامله برسد. همین حالا هم پلتفرم سینتتیکس از بسیاری دارایی‌های دیجیتال و غیردیجیتال پشتیبانی می‌کند. همین موضوع باعث می‌شود که بتوان به منظور کسب سود از این پلتفرم برای همه دارایی‌ها استفاده کرد.
4. آوه (Aave)
   آوه یک پروتکل غیر متمرکز برای خدمات وام است. نرخ بهره برحسب وضعیت بازار به صورت الگوریتمی تعیین می‌گردد. قرض دهندگان به ازای سرمایه سپرده خود توکن‌هایی با پیشوند “a” دریافت می‌کنند. برای مثال برای کوین DAI می‌توان aDAI دریافت کرد و بلافاصله سود مرکب را آغاز نمود. سود شما نیز در قالب همین توکن نمایندگی واریز می‌شود. هرگاه خواستید (بسته به قوانین پروتکل) می‌توانید با سوزاندن توکن “a” خود توکن‌های اصلی را دریافت کنید. آوه خدمات وام آنی (flash loan) را نیز ارائه می‌دهد. کاربران باید کل فرآیند کسب وام و بازپس‌دهی آن را در زمان ساخت یک بلاک (13 ثانیه) به اتمام برسانند.
5. یونی سواپ (Uniswap)
   یونی سواپ یک صرافی غیر متمرکز DEX است که سواپ توکن‌های مختلف را آسان می‌سازد. تأمین‌کنندگان نقدینگی یک مقدار برابر از دو توکن را واریز می‌کنند و با انجام تریدهای جفت رمز ارز یا سپرده گذاری توکن‌های مورد نیاز به پاداش می‌رسند. پاداش تأمین کنندگان نقدینگی از کارمزدهای ترید در این پروتکل پرداخت می‌گردد.
6. کرو فایننس (Curve Finance)
   کرو فایننس نیز یک صرافی غیر متمرکز دیگر برای سواپ توکن‌ها است. تمرکز اصلی این پلتفرم بر سواپ استیبل کوین‌های مختلف است. نکته جالب اینجاست که می‌توانید استیبل کوین‌ها را نیز با حداقل اختلاف قیمتی (اسلیپیج slippage) سواپ کنید. اصولاً اکثر فارمرهای ییلد از استیبل کوین‌ها در این فرآیند استفاده می‌کنند. به همین دلیل استخرهای کرو فایننس از بهترین گزینه‌ها برای ییلد فارمینگ هستند.
7. بلنسر (Balancer)
   بلنسر یک پروتکل نقدینگی دیگر همچون یونی سواپ و کرو فایننس است. تفاوت اصلی در اینجاست که می‌توانید توکن خاص خود را در استخر نقدینگی تعبیه کنید. دیگر لازم نیست نگران تأمین نقدینگی یک جفت رمز ارز در یونی سواپ باشید. همچون یونی سواپ، کارمزد معاملات و مبادلات به تأمین‌کنندگان نقدینگی خواهد رسید.
8. یرن فایننس (Yearn.finance)
   یرن فایننس یک تجمیع کننده از بازار وام است. در واقع، این پلتفرم بهترین و سودآورترین خدمات وام‌دهی را انتخاب کرده و به کاربر پیشنهاد می‌دهد. سرمایه فرد بلافاصله پس از واریز تبدیل به توکن‌هایی با پیشوند y می‌شود. یرن فایننس می‌تواند بهترین انتخاب برای شروع کار فارمرها باشد زیرا به صورت اتوماتیک بهترین پلتفرم‌ها برای ییلد فارمینگ را پیشنهاد می‌دهد.

نکاتی برای سرمایه گذارانی که به ییلد فارمینگ علاقه‌مند هستند

• ییلد فارمینگ ممکن است به نظر جذاب برسد، اما خطرات متعددی وجود دارد که باید در نظر گرفت. نوسانات بازار می‌تواند باعث کاهش ارزش دارایی‌های شما شود، که منجر به ضرر می‌گردد. علاوه بر این، قراردادهای هوشمند، که پایه بسیاری از پروژه‌های دیفای هستند، می‌توانند مورد سوء استفاده یا هک قرار گیرند. حتی ضرر دائمی نیز می‌تواند زمانی رخ دهد که دارایی‌های قرض داده شده به شدت نوسان کنند. برای کاهش این خطرات، اطلاعات خود را به‌روز نگه دارید و تا حد امکان محافظه‌کارانه عمل کنید.
• در دیفای، انتخاب یک پلتفرم مطمئن بسیار حیاتی است. به دنبال پلتفرم‌هایی با سابقه و محبوبیت بالا در بین جامعه دیفای باشید. نظرات کاربران، بررسی‌های تخصصی و امنیت قراردادهای هوشمند را مطالعه کنید. پلتفرم‌هایی که توسط تیم‌های متخصص مدیریت می‌شوند و از پروتکل‌های امنیتی پیشرفته استفاده می‌کنند، معمولاً گزینه‌های بهتری هستند.
• تنوع بخشی یکی از بهترین راه‌ها برای کاهش ریسک است. به جای متمرکز کردن تمام سرمایه خود در یک پلتفرم یا توکن، دارایی‌های خود را در چندین پلتفرم و توکن مختلف توزیع کنید. این استراتژی باعث می‌شود که اگر یکی از دارایی‌ها با مشکل مواجه شد، سایر دارایی‌های شما همچنان به تولید سود ادامه دهند.
• بازار رمز ارزها به دلیل نوسانات بالا مشهور است. یک روز قیمت‌ها می‌توانند به شدت افزایش یابند و روز بعد به شدت کاهش یابند. به همین دلیل، لازم است که درک خوبی از روندهای بازار داشته باشید و بتوانید در مواجهه با این نوسانات تصمیم‌های صحیح بگیرید. همچنین، از ابزارها و منابعی استفاده کنید که به شما کمک می‌کنند بازار را رصد کنید.
• قراردادهای هوشمند اساس ییلد فارمینگ هستند. اگر دانش فنی دارید، کد قراردادهای هوشمند را بررسی کنید تا مطمئن شوید که هیچ نقص یا ریسک امنیتی وجود ندارد. اگر دانش فنی ندارید، به منابع معتبر اعتماد کنید که قراردادها را بررسی و تأیید کرده‌اند.
• ییلد فارمینگ (Yield Farming) می‌تواند به عنوان یک استراتژی سرمایه‌گذاری بلندمدت موثر باشد. هدف گذاری و برنامه‌ریزی کنید تا بتوانید در مواجهه با نوسانات بازار، آرامش خود را حفظ کنید. یک استراتژی بلندمدت همچنین به شما امکان می‌دهد تا از سودهای ترکیبی بهره‌مند شوید و در طول زمان، دارایی‌های خود را افزایش دهید.
• در برخی پلتفرم‌ها، هزینه‌های تراکنش یا برداشت دارایی‌ها ممکن است بالا باشد. این هزینه‌ها می‌توانند سود شما را کاهش دهند یا حتی آن را بی‌معنا کنند. قبل از انتخاب یک پلتفرم برای ییلد فارمینگ، هزینه‌های مختلف را بررسی کنید تا مطمئن شوید که تأثیر قابل توجهی بر بازدهی شما نخواهند داشت.